Δεν θα μπω στον κόπο να εξετάσω τις πολιτικές σκοπιμότητες που μπορεί να κρύβονται πίσω από την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να εξαγγείλει δημοψήφισμα σχετικά με τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου. Εξάλλου, άβυσσος το μυαλό του Γιώργου...Όμως, παραδόξως, και ίσως για πρώτη φορά στη διετή πρωθυπουργική του θητεία , ο ΓΑΠ πήρε τη σωστή απόφαση. Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Δεν γίνεται μια τόσο σημαντική συμφωνία ,που θα δεσμεύσει το μέλλον της χώρας για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον, να περάσει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των Ελλήνων πολιτών. Όμως, η προσφυγή στη λαϊκή ψήφο τρομοκράτησε τις ευρωπαϊκές και ελληνικές ελιτ.
Οι οργισμένες αντιδράσεις των Ευρωκρατών και των υποστηρικτών τους στην Ελλάδα ήταν απόλυτα αναμενόμενες. Οι ευρωπαϊκές ελίτ φοβούνται τη λαϊκή ψήφο όπως ο διάολος το λιβάνι. Γνωρίζουν καλά πως τα μεγαλεπήβολα σχέδια που εκπονούνται στις Βρυξέλλες είναι ελάχιστα δημοφιλή στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, γι αυτό και προτιμούν να ψηφίζονται από τα κοινοβούλια. Τις ελάχιστες φορές που ο λαός κλήθηκε να αποφασίσει, τα αποτελέσματα κάθε άλλο παρά ευχάριστα ήταν για τους Ευρωκράτες (πχ Ιρλανδία, Γαλλία, Δανία) . Ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις όμως , οι πατερναλιστικές ευρωπαϊκές ελίτ, δείχνοντας την περιφρόνηση τους για τη λαϊκή ετυμηγορία και τις δημοκρατικές διαδικασίες, έχουν το δικό τους τρόπο για να ... συνετίσουν τους απείθαρχους : η άτυχη χώρα θα ψηφίζει, ξανά και ξανά και ξανά ...μέχρι να βγει το αποτέλεσμα που είναι αρεστό στις Βρυξέλλες.
Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου χαρακτηρίζεται "παράλογη" και "επικίνδυνη" μόνο και μόνο επειδή έτσι ο ελληνικός λαός θα μπορεί να εχει λόγο για το μέλλον του! Μα είναι δυνατόν ο αδαής λαουτζίκος να καταλάβει και να κρίνει τα περίπλοκα σχέδια των σοφών γραφειοκρατών μας , αναρωτιούνται με μανταμσουσουδίστικη υπεροψία οι ευρωελιτ; Το Βερολίνο παρακολουθεί μουδιασμένο τις εξελίξεις ενώ τις προηγούμενες εβδομάδες έκανε ότι μπορούσε για να πείσει τον Γιώργο Παπανδρέου να μην προχωρήσει στην εξαγγελία του δημοψηφίσματος . Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι πιστεύει ότι η αιφνίδια ελληνική απόφαση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος έχει βαρύ αντίκτυπο και καλλιεργεί αβεβαιότητα. Ο Νικολά Σαρκοζί φέρεται εκνευρισμένος και δηλώνει πως μόνη λύση για την Ελλάδα είναι η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου. Σεβαστή η γνώμη του Γάλλου προέδρου αλλά μήπως η Μεγαλειότητα του θα μας επέτρεπε και εμάς, τους άμεσα ενδιαφερόμενους, να έχουμε λόγο;
Στην Ελλάδα πάλι οι υποστηρικτές του ευρωμονοδρόμου έχουν παρόμοιες αντιδράσεις. "Παραλογισμός!" κραυγάζει ο Αντώνης Καρακούσης στο καθεστωτικό "Βήμα". "Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Ελλάδας είναι δεδομένος", δηλώνουν με βεβαιότητα οι εκσυγχρονιστές , χωρίς καν να μπαίνουν στον κόπο να μας εξηγήσουν το γιατί, θεωρώντας περιττό να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό αν έχει την ίδια γνώμη με αυτούς. Προφανώς, για την ντόπια ελιτ, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας είναι πολύ σοβαρό θέμα για να το αφήσουν στους Έλληνες. Εναντίον του δημοψηφίσματος και ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος δηλώνει πως "θα αποτρέψει πάση θυσία το δημοψήφισμα". Δηλαδή θα αποτρέψει πάση θυσία τους πολίτες να εκφράσουν τη γνώμη τους για το μέλλον που επιθυμούν. Δεν μας εκπλήσσει η στάση του προέδρου της ΝΔ. Εξάλλου ποτέ δεν αμφισβήτησε την λογική των πακέτων διάσωσης, ποτέ δεν ανησύχησε για την υπονόμευση της δημοκρατίας στην Ε.Ε. . Το μόνο μέλημά του είναι πώς το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα πάρει περισσότερα χρήματα από τις Βρυξέλλες με τα λιγότερα ανταλλάγματα. Είναι πάντως αστείο να βλέπεις φιλονεοδημοκρατικές φυλλάδες όπως η "Δημοκρατία" και σαμαρικά σκουπιδόμπλογκ όπως το Antinews, που μέχρι τώρα σήκωναν το λάβαρο της αντίστασης εναντίον της Τρόικας, να ρίχνουν μαύρο δάκρυ επειδή στενοχωρήθηκε ο Ζαν Κλόντ Γιούνγκερ και ο Όλι Ρεν με την απόφαση του πρωθυπουργού.
Φυσικά, ο Παπανδρέου είναι γνήσιο τέκνο αυτού του ελιτίστικού ευρω-συστήματος και διόλου δεν ενδιαφέρθηκε για τη γνώμη του ελληνικού λαού όταν ψήφιζε το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο ή τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου. Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις για τις προθέσεις του και, προφανώς, άλλες σκοπιμότητες καθόρισαν την απόφαση του, που δεν είναι της παρούσης να εξετάσουμε. Έστω όμως και άθελα του, η εξαγγελία του δημοψηφίσματος ξεσκέπασε μια τρομοκρατημένη ευρωπαϊκή και ελληνική ελιτ , που τρέμει τη λαϊκή ετυμηγορία αφού ξέρει πως δεν έχει την συναίνεση για τις βασικές της επιλογές . Αυτή η ελιτ στηρίζει την επιβίωση της σε ένα σύστημα χρεωκοπημένο, όχι μόνο οικονομικά αλλά και ηθικά, ένα σύστημα όπου οι φορολογούμενοι θυσιάζονται για να διασφαλιστούν οι τράπεζες και οι σπάταλες κυβερνήσεις, οι αποφάσεις παίρνονται πίσω από κλειστές πόρτες και οι λαοί της Ευρώπης δεν έχουν κανένα λόγο για το μέλλον τους . Οι Ευρωκράτες φοβούνται γιατί ξέρουν πως το ελληνικό δημοψηφισμα μπορεί να αποτελέσει "κακό προηγούμενο" και για τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Μπορεί και εκεί οι λαοί να ζητήσουν δημοψηφίσματα για να αποφασίσουν οι ίδιοι για τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου και έτσι το κονσένσους των bailouts θα αρχίσει να ξηλώνεται.
Στο προηγούμενο άρθρο εξήγησα τους λόγους για τους οποίους θα ψηφίσω "όχι" στο δημοψήφισμα . Ας αφήσουν λοιπόν οι υποστηρικτές της ευρωπαϊκής συμφωνίας κατά μέρους τις κινδυνολογίες και τις προφάσεις και ας ξεδιπλώσουν και αυτοί τα επιχειρήματά τους . Και οι πολίτες ας αποφασίσουν. Όσο και αν το έχουν ξεχάσει, κάπως έτσι λειτουργεί η δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου