Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Η Ελλάδα που βλέπουμε και η Ελλάδα που θέλουμε


Ποιος βλέπει κάτι αισιόδοξο σε ότι συνέβη αυτή την Παρασκευή; Ποιος βλέπει μια νέα Ελλάδα από τέτοιου είδους γεγονότα; Ποιος μπορεί να πιστεύει ότι κάτι νέο μπορεί να δημιουργηθεί από μια πλήρη κυριαρχία του παλιού;

Υπάρχουν κάποιοι μεταξύ μας που βλέπουν διάφορα ακραία γεγονότα ως το πόνο του τοκετού για κάτι καινούργιο στην Ελλάδα. Φαντάζομαι ότι θα ήταν τα ίδια άτομα που θα έβλεπαν με μεγάλη αισιοδοξία και το τέλος του τσαρικού καθεστώτος πριν εκατό χρόνια. Ακραίες καταστάσεις όμως δεν φέρνουν απαραιτήτως τα αποτελέσματα της αρεσκείας μας.

Εδώ πολλοί που είναι αντι-ΠΑΣΟΚ, ή ακόμα καλύτερα υπέρ μιας νέας μεταπολίτευσης, νομίζουν ότι αν κατορθώσουν και καβαλήσουν το θηρίο που τρομοκρατεί το δημόσιο χώρο, κάποτε θα καταφέρουν να το τιθασεύσουν και να το φέρουν στην κατεύθυνση που αυτοί επιθυμούν. Μιας και ο πολιτικός χώρος που βρίσκεται δεξιά του ΠΑΣΟΚ έχει γνωρίσει πολλαπλές ήττες, πολιτικές και ιδεολογικές τα τελευταία τριάντα χρόνια, νομίζουν ότι επιτέλους θα ακουστούν όταν ενώσουν τις δικές τους κραυγές με τις συνήθεις κραυγές που επικράτησαν στην μεταπολίτευση. Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο εύκολα.

Μερικές αλήθειες:

- Επεισόδια όπως αυτά που συνέβησαν στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου δεν ήταν εναντίον μιας διεφθαρμένης και ανίκανης πολιτικής τάξης αλλά εναντίον μιας διεφθαρμένης και ανίκανης πολιτικής τάξης που πλέον δεν μπορεί να σπαταλά χωρίς όρια. Εντελώς διαφορετικά πράγματα.

- Τα συγκεκριμένα επεισόδια είναι άλλη μια ακόμα έκφανση του κραταιού μεταπολιτευτικού ‘’ηθους” σε μια νέα πιο ακραία και εκχυδαϊσμένη εκδοχή.

- Οι “αγωνιστές” ουσιαστικά δεν επαναστάτησαν κατά του συστήματος αλλά βεβήλωσαν ένα απομεινάρι μιας προηγούμενης και καλύτερης Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίο ότι πίσω από τα γεγονότα βρίσκεται ο πολιτικός χώρος που βρίσκει τις παρελάσεις ντεμοντέ.

- Κυρίαρχο στοιχείο των γεγονότων ο μεταπολιτευτικός ισοπεδωτισμός που δεν αναγνωρίζει οποιανδήποτε όρια στην έκφραση ατομικών ή συλλογικών διεκδικήσεων. Εν συντομία, μια εθνική επέτειος μετατράπηκε σε μια ακόμα διεκδίκηση κεκτημένων.

- Όσοι νομίζουν ότι μπορούν να τιθασεύσουν το μεταπολιτευτικό τέρας υιοθετώντας τις αρχές και τις μεθόδους του θα πρέπει να ξέρουν ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι υποκατάστατα των ιδεολογικών και πολιτικών νικών που θα έφερναν μια πραγματική αλλαγή. Εύκολη και δωρεάν ανατροπή του μεταπολιτευτικού καθεστώτος δεν υπάρχει.

- Μπορεί τα πράγματα να είναι πολύ άσχημα αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να χειροτερέψουν. Μια ολική κατάρρευση είναι πιο πιθανό αντί να φέρει την αναγέννηση της Ελλάδας, να φέρει στην εξουσία τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις της χώρας (βλ. αριστερά).

- Αν η Ελλάδα αλλάξει για το καλύτερο αυτό θα συμβεί γιατί μια νέα πολιτική κίνηση θα σκέφτεται, θα μιλάει και θα δρα διαφορετικά από ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Σκοπός δεν είναι μια νέα μεταπολίτευση αλλά μια νέα πολιτεία. Οι αξίες, οι αρχές, τα ήθη και έθιμα που επικράτησαν και κυριάρχησαν τις τελευταίες δεκαετίες δεν πρέπει να βελτιωθούν αλλά να γκρεμιστούν.

- Παραφράζοντας έναν συγγραφέα, θα ξέρουμε ότι έχουμε πετύχει όταν η σημερινή Ελλάδα κάποτε θα μας φαντάζει ως μια ξένη και παράξενη χώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου