Υπάρχουν πολλές παγκόσμιες ημέρες για διάφορα θέματα και πράγματα αλλά συνήθως μια επέτειος μας διαφεύγει αν και έχει επηρεάσει τη ζωή μας πολύ περισσότερο από όλες τις άλλες, η ημέρα ανεξαρτησίας των ΗΠΑ.
Στην εισαγωγή πρόσφατου άρθρου του, ο Mark Steyn επισημαίνει κάποιες βασικές ιδιομορφίες της αμερικάνικης εορτής της ανεξαρτησίας:
“Δεκάδες χώρες γιορτάζουν επετείους ανεξαρτησίας. Η 25η Νοεμβρίου, είναι για παράδειγμα η Ημέρα της Ανεξαρτησίας στο Σουρινάμ. Σε αυτή την περίπτωση όπως και στις περισσότερες, η επέτειος δεν σημαίνει τίποτα παραπάνω από την μεταφορά κυριαρχίας και τον εκ των πραγμάτων επιχειρησιακό ελέγχο από μια μακρινή ευρωπαϊκή πρωτεύουσα σε ένα πιο τοπικό καθεστώς - το 1975 στην περίπτωση του Σουρινάμ. Επτά χρόνια μετά είχαν το πρώτο στρατιωτικό τους πραξικόπημα.
“Αλλά στην Αμερική η “Ανεξαρτησία” έμοιαζε με μια δήλωση για τον χαρακτήρα των πολιτών όσο και με μια δήλωση της κατάστασης κυριαρχίας. Οι πρώτοι Αμερικάνοι ήταν Βρετανοί υπήκοοι οι οποίοι δεν έβλεπαν πλέον τον Βρετανό βασιλιά ως ενάρετο και πεφωτισμένο, όπως συνηθιζόταν για κάθε ηγεμόνα στον πλανήτη. Απαίτησαν “ανεξαρτησία” όχι από ξένους ηγεμόνες μιας άλλης εθνικότητας, αλλά από τους συμπατριώτες τους με τους οποίους διαφωνούσαν για την φύση του πολιτεύματος. Πολύ πριν από τον Επαναστατικό Πόλεμο, μικροί δήμοι στην βορειοανατολική Αμερική (Νέα Αγγλία) έχαιραν ενός συστήματος τοπικής αυτοδιοίκησης σε ένα βαθμό που ποτέ δεν είχε εμφανιστεί στους δήμους της μητρικής Αγγλίας.
“Η “Ανεξαρτησία” δεν έχει να κάνει με την αντικατάσταση ενός βασιλιά στο Λονδίνο με έναν πρόεδρο στην Ουάσινγκτον, αλλά με τις ρεπουμπλικανικές αρετές μιας αυτάρκους κοινότητας ελεύθερων πολιτών που ανεμπόδιστα μπορεί να αξιοποιεί τις δυνατότητές της”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου