Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Η Αριστερά και οι σολομοί



Η πώληση του πρώτου γενετικά τροποποιημένου ζώου για ανθρώπινη κατανάλωση είναι πλέον γεγονός. Τον περασμένο Φεβρουάριο, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration, FDA) αποφάσισε να δώσει το πράσινο φως στην πώληση του σολομού AquAdvantage, του πρώτου γενετικά τροποποιημένου είδους ζώου του οποίου η πώληση επιτρέπεται για ανθρώπινη κατανάλωση στον κόσμο ύστερα από την ιστορική απόφαση της ίδιας υπηρεσίας το 2008 πως τα γενετικά τροποποιημένα ζώα δεν αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Η νέα απόφαση του FDA είναι εξίσου ιστορικής σημασίας με αυτή του 2008, δεδομένου ότι οι εταιρείες που ειδικεύονται στην εξέλιξη ζωικών ειδών μπορούν πλέον να γνωρίζουν λεπτομερώς τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουν προκειμένου τα προϊόντα τους να λάβουν άδεια για πώληση στο καταναλωτικό κοινό από την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Οι ιχθυοκαλλιέργειες και η γενετική τροποποίηση ψαριών είναι οι απαντήσεις της ανθρώπινης Επιστήμης και της Τεχνολογίας τόσο στη σταδιακή μείωση της αλιευόμενης ποσότητας ψαριών όσο και στη δραματική αύξηση της κατανάλωσης θαλάσσιων προϊόντων παγκοσμίως. Σε μια έρευνα του ΟΗΕ του 2006, το “State of World Aquaculture,” αναφέρεται πως περίπου η μισή ποσότητα ψαριών που καταναλώνεται στον πλανήτη προέρχεται από ιχθυοκαλλιέργειες (έναντι μόλις 9% το 1980), αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί δραματικά, τόσο εξαιτίας της αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού όσο και εξαιτίας της ανόδου του βιοτικού επιπέδου χωρών με μεγάλους πληθυσμούς όπως η Κίνα και η Ινδία. Ακριβώς αυτή την ανάγκη για περισσότερα και φθηνότερα ψάρια έρχεται να καλύψει η γενετική μηχανική με την ανάπτυξη γενετικά τροποποιημένων ψαριών όπως ο σολομός AquAdvantage.

Η ιδέα πίσω από τη δημιουργία του AquAdvantage βασίζεται στην τεχνητή είσοδο ενός growth hormone γονιδίου από ένα άλλο είδος σολομού, του Oncorhynchus tshawytscha στο σολομό Ατλαντικού (Atlantic salmon). Το αποτέλεσμα αυτής της γενετικής τροποποίησης είναι πως το AquAdvantage έχει μέγεθος μέχρι και τρεις φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο μέγεθος του σολομού Ατλαντικού (wildtype) χωρίς σημαντική αύξηση στο κόστος εκτροφής του νέου είδους σε συνθήκες ιχθυοκαλλιέργειας. Πρακτικά αυτό σημαίνει φτηνότερη πρωτεΐνη για περισσότερο κόσμο.

Φυσικά η Αριστερή συντήρηση δεν έχασε ευκαιρία να προβάλλει αντιρρήσεις και να ζητήσει επίμονα από το FDA να μη δεχτεί την έγκριση του νέου είδους σολομού. Όταν οι προσπάθειές της απέτυχαν, η Αριστερά αποφάσισε να μεταφέρει τον πόλεμο στα κοινοβούλια των Αμερικανικών Πολιτειών φορώντας μάλιστα στον γνωστό παραλογισμό της την προβιά της λογικής. Συγκεκριμένα, αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ διάφορες οικολογικές οργανώσεις (eco-nazis) προσπαθούν να πείσουν πολιτειακούς γερουσιαστές να περάσουν νόμους που να υποχρεώνουν τις εταιρείες τροφίμων να αναγράφουν τυχόν χρήση γενετικά τροποποιημένων ζώων στις συσκευασίες των προϊόντων τους. Η απαίτηση αυτή φαίνεται λογικοφανής: ο καταναλωτής πρέπει να έχει το δικαίωμα (μάλιστα η Αριστερά έφτασε να εντάξει τον όρο «ελευθερία» στο λεξιλόγιό της για τη συγκεκριμένη περίπτωση) να γνωρίζει τι τρώει και να αποφασίζει από μόνος του αν θέλει να καταναλώσει γενετικά τροποποιημένα ζώα ή όχι. Είναι πιθανόν πολλοί φιλελεύθεροι να προστρέξουν και να υποστηρίξουν αυτό το αίτημα με την πεποίθηση πως έτσι προστατεύεται το δικαίωμα του καταναλωτή στην επιλογή.

Κατ αρχάς είναι σημαντικό να επισημάνουμε πως το δικαίωμα στην επιλογή δεν μπορεί να προστατευτεί με κρατική παρέμβαση. Αυτό αποτελεί έναν ακρογωνιαίο λίθο του φιλελευθερισμού και είναι ίσως το σημαντικότερο σημείο διαφοροποίησης των φιλελεύθερων ιδεών από τον Αριστερό μανιχαϊσμό. Για να μείνουμε στο συγκεκριμένο παράδειγμα από τον χώρο των τροφίμων, αυτό το οποίο επιδιώκει η Αριστερά μέσω των εκτελεστικών της οργάνων που είναι οι διάφορες οικολογικές οργανώσεις (ένα είδος σύγχρονης ιερής εξέτασης) είναι να τοποθετήσει το νέο είδος σολομού σε μειονεκτική θέση στην αγορά με το να το διαχωρίζει από τον μη γενετικά τροποποιημένο. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία πως η επισήμανση της γενετικής τροποποίησης μόνο αρνητικά μπορεί να λειτουργήσει στο υποσυνείδητο ενός καταναλωτικού κοινού που καθημερινά βομβαρδίζεται από αριστερόστροφα τσιτάτα για το πόσο κακή είναι η γενετική μηχανική και η βιοτεχνολογία (κατ’ αντιστοιχία, ο θρησκευτικός μανιχαϊσμός του μεσαίωνα τον οποίο ευλαβικά ακολουθεί η σύγχρονη αριστερά θεωρούσε την τεχνολογική εξέλιξη όργανο του σατανά). Η φιλελεύθερη άποψη για το θέμα αντίθετα είναι σαφής και ξεκάθαρη: το Κράτος δεν έχει κανένα δικαίωμα να επεμβαίνει σε θέματα της αγοράς, υποχρεώνοντας εταιρείες και επιχειρηματίες να βάζουν τα προϊόντα τους σε μειονεκτική θέση τη στιγμή που σύσσωμη η επιστημονική κοινότητα (αλλά και οι κρατικές υπηρεσίες όπως το FDA) έχουν ξεκάθαρα αποδείξει πως τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα δεν ενέχουν κανένα κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Αν μία εταιρεία επιθυμεί να το πράξει εθελοντικά θα πρέπει να είναι ελεύθερη να το κάνει. Αν πάλι μία άλλη εταιρεία που δεν χρησιμοποιεί γενετικά τροποποιημένα ζώα (GMO) πιστεύει πως αυτό της δίνει ένα πλεονέκτημα στην αγορά επειδή θα της επιτρέψει να προσελκύσει εκείνους τους καταναλωτές που δεν επιθυμούν να καταναλώσουν GMOs, θα πρέπει να είναι ελεύθερη να το διαφημίζει και να το επισημαίνει. Στο τέλος-τέλος το αόρατο χέρι της αγοράς θα είναι εκείνο που θα αποφασίσει, μέσα από μυριάδες παραμέτρους, αν τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι εξέλιξη ή τροχοπέδη για τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου