Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Γιατί θα αποτύχουν τα σχέδια των ιδιωτικοποιήσεων




Να ξεκαθαρίσω κάτι: υπήρξα, πάντα και παντού (σχεδόν φανατικός) υπέρμαχος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Δε νομίζω τα τελευταία χρόνια να υπήρξε έστω και μία φορά που να υποστήριξα την κρατικοποίηση ιδιωτικών οργανισμών ή τη διατήρησή Δημόσιων επιχειρήσεων στα χέρια του κράτους. Ναι, το πιστεύω ακράδαντα πως ο ιδιωτικός τομέας είναι η σωστή λύση στο 70-80% των προβλημάτων μιας οργανωμένης κοινωνίας.

Αλλά όχι, δεν είμαι ηλίθιος.

Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της κυβέρνησης δίνει ιδιαίτερη έμφαση στις ιδιωτικοποιήσεις. Και είναι πραγματικά ευχάριστο, το συναίσθημα που νιώθει ο Έλληνας φιλελεύθερος όταν βλέπει ξεσκολισμένους σοσιαλιστές να υπερασπίζονται τη μείωση του κράτους και την εξάλειψη του κρατισμού. Έχει πλάκα να παρατηρείς τη στροφή 180 μοιρών στους οπαδούς της Αλλαγής, που μέχρι χτες θεωρούσαν τη λέξη ιδιώτης συνώνυμη του "μαυραγορίτη".

Αλλά δεν έχει πλάκα να τους αναθέτεις ένα καθήκον που κατά βάθος ποτέ δεν πίστεψαν.

Θα πρέπει όμως να υποκλιθούμε μπροστά στο μαξιμαλισμό των κυβερνητικών πλάνων. To σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων είναι απλά εκθαμβωτικό σε κλίμακα και μέγεθος. Καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν αποπειράθηκε, ούτε καν τόλμησε να φανταστεί πως θα μπορούσε να αποκρατικοποιήσει τόσες πολλές επιχειρήσεις του δημοσίου σε τόσο μικρό χρόνο. Για την ακρίβεια, δε νομίζω ότι υπήρξαν ιδιαίτερα πολλές κυβερνήσεις στον κόσμο που να έτρεφαν ποτέ τέτοιες ελπίδες.

Κοιτάξτε λίγο αυτόν τον πίνακα:



Είναι προφανές ότι ελληνική ατζέντα των ιδιωτικοποιήσεων έχει ξεπεράσει ακόμα και τις μαζικές πωλήσεις ΔΕΚΟ από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ το ’90. Για την ακρίβεια, τηρουμένων των αναλογιών μεταξύ των οικονομιών της ανατολικής Ευρώπης, και της Ελλάδας, μπορούμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια πως το πλάνο ιδιωτικοποιήσεων του ΠΑΣΟΚ θα υπερβεί την γιγάντιας κλίμακας φιλελευθεροποίηση του σοβιετικού μπλοκ!

Επίσης η θεωρία του μεσοπρόθεσμου, λέει ότι αφού οι ημέτεροι σοσιαλιστές συναγωνιστούν (και κερδίσουν) σε φιλελεύθερο πάθος τα εξ ανατολής ξαδέρφια τους, θα καταφέρουν να σωρεύσουν αρκετά κεφάλαια για να ξεπληρώσουν τις δόσεις των δανείων.

Οπότε, η κυβερνητική προπαγάνδα ισχυρίζεται, πως το ΠΑΣΟΚ που παραλύει μπροστά στο Φωτόπουλο, το ΠΑΣΟΚ , που απέτυχε να πουλήσει μέχρι και το 16% του ΟΤΕ (πούλησε μόνο το 10%), το ΠΑΣΟΚ, που εν τέλει πέρασε δύο χρόνια στους υπουργικούς θώκους δίχως να επιτελέσει ούτε μία (αριθμός 1) ιδιωτικοποίηση , αυτό εν τέλει, το ανάπηρο μισοσοσιαλιστικό , μισοφιλελεύθερο και σίγουρα σαστισμένο ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει να μετατρέψει τη χώρα σε παράδεισο της ελεύθερης αγοράς μέσα σε 3,5 χρόνια.

Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τόσο τραγικό, και συνάμα προσβλητικό: Οι άνθρωποι, ή είναι αφελείς, ή μας περνούνε για ηλίθιους.

Παρόλα αυτά, και δρώντας καλοπροαίρετα, εμείς θα βοηθήσουμε λιγάκι τους φίλους μας τους σοσιαλιστές, που για πρώτη φορά μπλέκονται στα περίεργα δίκτυα της ελεύθερης αγοράς:

1ο δεδομένο: είναι αδύνατο να ιδιωτικοποιήσετε με εξασφαλισμένη συναίνεση του εργατικού δυναμικού των υπό ιδιωτικοποίηση οργανισμών. Συνεπώς χρειάζεστε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση των μαζικών απεργιών και των βίαιων εκδηλώσεων ώστε να κερδίσετε την κοινή γνώμη δίχως να καταλύσετε το κράτος-δικαίου. Για να μην βρεθούμε μπροστά σε κινδύνους εκφασισμού του καθεστώτος σας , είναι νομίζω καλή η στιγμή να οργανώσετε τις κρίσιμες μέρες των ιδιωτικοποιήσεων που σχεδιάζετε: προσωπικά ασφαλείας στις υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις, οργάνωση της αστυνομίας, και κυρίως, ατσάλινη θέληση και διάθεση ρήξεων. Μόνο αν φέρετε τους απεργούς του αύριο σε σύγκρουση με την κοινωνία , έχετε ελπίδες να κερδίσετε τη μάχη. Μην έχετε καμιά αμφιβολία πως πρόκειται για πόλεμο. Πόλεμο ιδεών και πάλη συμφερόντων.

2. Είναι αδύνατο να εισπράξετε τα ποσά που περιμένετε από τις ιδιωτικοποιήσεις που σχεδιάζετε. Όταν μαζικοποιείται η προσφορά των αγαθών, τότε η ζήτηση χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Συνεπώς, αν περιμένετε πως θα ξοφλήσετε τους δανειστές μας με τα υποτιθέμενα "300 δις" της κρατικής περιουσίας, κάνατε λάθος. Πίσω στο μαυροπίνακα κατά το κοινώς λεγόμενο.

3.Η ιδιωτικοποίηση μονοπωλιακών οργανισμών θα πρέπει απαραίτητα να συμπληρωθεί με τη διαμόρφωση αποδοτικού πλαισίου για την απελευθέρωση του ανταγωνισμού. Αλλιώς θα κατηγορηθείτε πως ξεπουληθήκατε στους ιδιώτες (και σημειωτέον, δικαίως θα κατηγορηθείτε) ενώ τα κέρδη από την προσδωκόμενη διεύρυνση της αγοράς θα είναι πενιχρά.

4. Θυσιαστείτε για το κοινό καλό. Το άτομο που θα αποφασίσει να αποκόψει μια προσοδοθηρική κοινωνία από τις πηγές προσόδων της θα στιγματιστεί στους αιώνες των αιώνων ως Εχθρός του λαού (χαρακτηριστικό παράδειγμα). Το καθήκον που σας ανατέθηκε δεν υποστηρίζεται από την πλειοψηφία του πληθυσμού, η οποία πάντοτε ήταν υπέρ των μεταρρυθμίσεων, αρκεί να μην έθιγαν τα δικά της μικροσυμφέροντα. Σε μία χώρα που κάθε οικογένεια διαθέτει και από έναν δημόσιο υπάλληλο, το να ελπίζετε ότι θα κερδίσετε μετά από τις ιδιωτικοποιήσεις τη λαική εντολή, είναι φρούδα ελπίδα. Άλλωστε, αν ετοιμαστείτε να δεχτείτε το κόστος των επιλογών σας, δε θα δειλιάσετε την κρίσιμη στιγμή, ούτε θα υποχωρήσετε μπροστά σε αυτά που πρέπει να γίνουν.

Δίχως αυτές τις οδηγίες,αγαπητοί μου, θα πνιγείτε μέσα στην κουταλιά νερού που αποκαλείτε σχέδιο διάσωσης , μεσοπρόθεσμο κλπ, το οποίο και θα αποδειχτεί η μεγαλύτερη πολιτική απάτη του αιώνα. Περιττό να πω, πως δεν πιστεύω ότι θα τα καταφέρετε.

Και το χειρότερο είναι ότι η μοναδική ελπίδα περιορισμού του δημόσιου τομέα κρέμεται αυτή τη στιγμή από ανθρώπους που ανδρώθηκαν επαναλαμβάνοντας το μάντρα του "κράτους-πατερούλη".

Η κατάσταση γενικά είναι τραγική από κάθε άποψη.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου