Όταν ένας υποστηρικτής του οικονομικού φιλελευθερισμού συμφωνεί με την σκληροπυρηνική μαρξιστική Αριστερά, χωρίς μάλιστα να αλλάξει ούτε μια λέξη από τα πιστεύω του . Ο Άγγλος ευρωβουλευτής του Συντηρητικού Κόμματος, Daniel Hannan, είναι γι'άλλη μια φορά εξαιρετικός:
"... Έξω από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο γίνεται μια διαδήλωση με εκατοντάδες θυμωμένους νεαρούς αριστεριστές- δεν μπορώ να τους αποκαλέσω αναρχικούς αφού οι περισσότεροι από αυτούς εξαρτώνται από το κράτος για τα προς το ζην- οι οποίοι φωνάζουν και κάνουν θορύβους σαν να είναι πληγωμένοι πίθηκοι. "Η απάντηση της Ε.Ε. στην ελληνική κρίση ήταν ντροπή" , ούρλιαζαν. "Οι εργάτες της Ευρώπης θυσιάστηκαν για να εξευμενίσουν τους κερδοσκόπους!" Και ξέρετε κάτι; Έχουν δίκιο.
Όταν το πιστωτικό κραχ ξέσπασε το 2008, οι κυβερνήσεις ανα τον κόσμο, στράφηκαν προς τους ανθρώπους εκείνους που, εξ ορισμού, δεν μπορούσαν να τους δώσουν μια αμερόληπτη και αντικειμενική συμβουλή , δηλαδή τους τραπεζίτες. Όπως θα μπορούσατε να προβλέψετε , οι τραπεζίτες με κάθε σοβαρότητα βεβαίωναν τους υπουργούς πως, αν δεν λάμβαναν κολοσσιαία ποσά, ολόκληρη η οικονομια θα κατέρρεε. Είμαι σίγουρος πως εαν οι κυβερνήσεις παραχωρούσαν την πολιτική για τις επιδοτήσεις των φούρνων στους φουρνάρηδες και αυτοί επίσης θα έλεγαν ότι οι επιδοτήσεις είναι ζωτικής σημασίας. Και ίσως να το μισοπίστευαν και οι ίδιοι. Αλλά θα έκαναν λάθος, ακριβώς όπως εκαναν λάθος και οι τραπεζίτες . Η απόδειξη για το πόσο λάθος έκαναν , μπορεί να βρεθεί στην Ισλανδία , η οποία δεν μπορούσε να αναλάβει τις ζημιές των ιδιωτικών τραπεζών και έτσι- παρότι χτυπήθηκε χειρότερα απο το κραχ από καθε άλλο κράτος της ΕΕ- είναι τώρα σε καλύτερη κατάσταση από πολλές χώρες της ευρωζώνης. Και δεν το λέω μόνο εγώ : ακόμη και ο Paul Krugman, ο γκουρού των απανταχού κρατιστών και Κεϋνσιανών, το έχει παρατηρήσει.
Ο πρώτος γύρος των πακέτων διάσωσης το 2008 απέτυχε θεαματικά όσον αφορά το δηλωμένο στόχο του, δηλαδή να εμποδίσει την ύφεση. Η Μ. Βρετανία, οι Η.Π.Α. και άλλες Δυτικές χώρες έδωσαν ανευ προηγούμενου ποσότητες χρημάτων στις τράπεζές τους. Ξέρουμε από που ήρθαν αυτά τα χρήματα αλλά ύστερα από τρια χρόνια ξέρουμε πολύ λίγα για το πού ή σε ποιόν πήγαν. Φαίνεται πως κάποιοι από τους πολιτικούς μας ηγέτες πήραν μια κακή απόφαση σε καθεστώς πανικού. Και όμως, είτε το πιστεύετε , είτε όχι , τώρα προτείνουν να επαναλάβουν το ίδιο λάθος.
Κατά μια έννοια, και τα bailouts της ευρωζώνης είναι άλλη μια μεταφορά πλούτου από τους φτωχούς προς τους πλούσιους. Όπως αυτό το μπλογκ δεν έχει κουραστεί να επισημαίνει, τα χρήματα των πακέτων διάσωσης δεν πηγαίνουν στο λαό της Ελλάδας, της Ιρλανδίας ή της Πορτογαλίας. Πηγαίνουν στους τραπεζίτες και στους κατόχους ομολόγων που έκαναν κακές επενδύσεις. Η αποπληρωμή όμως θα γίνει από τους λαούς αυτών των δυστυχισμένων χωρών. Δεν αποτελεί , λοιπόν, έκπληξη που βρίσκονται στους δρόμους.
Οι αριστεροί είναι λάθος για ενα σωρό πράγματα. Η άρνησή τους να καταλάβουν πως οι υπερβολικές δαπάνες και ο δανεισμός ήταν η αιτία αυτής της κρίσης και δεν μπορεί να είναι η λύση της, είναι σχεδόν ηρωϊκή μέσα στο πείσμα της . Αλλά έχουν απολύτως δίκιο για ένα πράγμα : οι πολιτικές που ακολουθούνται από τους ηγέτες της ΕΕ είναι ένα είδος ταξικού πολέμου ενάντια στους εργαζόμενους, αν όχι από πρόθεση, τουλάχιστον σαν συνέπεια . Όπως λέει ο Brian Denny στη μαρξιστική εφημερίδα της Μ. Βρετανίας, "The Morning Star":
" Δοκιμαζόμενες χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, και η Πορτογαλία μπαίνουν πιο βαθιά μέσα στην κρίση εξαιτίας των πολιτικών της Ε.Ε. Κανένα πακέτο στήριξης και κανένα δάνειο δεν θα σταματήσει αυτή την πορεία αν δεν μπορέσουν να υποτιμήσουν τα νομίσματά τους που είναι εγκλωβισμένα μέσα στην ευρωζώνη."
Έπεσες διάνα, σύντροφε...Δεν χρειάζεται να είσαι Μαρξιστής για να καταλάβεις πως η μαρξιστική κριτική στην ΕΕ- πως είναι ένα εκ φύσεως καταπιεστικό σύστημα που παίρνει από τους πολλούς για να δώσει στους λίγους – είναι ακριβής . Αργά ή γρήγορα , η επανάσταση θα έρθει."
"... Έξω από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο γίνεται μια διαδήλωση με εκατοντάδες θυμωμένους νεαρούς αριστεριστές- δεν μπορώ να τους αποκαλέσω αναρχικούς αφού οι περισσότεροι από αυτούς εξαρτώνται από το κράτος για τα προς το ζην- οι οποίοι φωνάζουν και κάνουν θορύβους σαν να είναι πληγωμένοι πίθηκοι. "Η απάντηση της Ε.Ε. στην ελληνική κρίση ήταν ντροπή" , ούρλιαζαν. "Οι εργάτες της Ευρώπης θυσιάστηκαν για να εξευμενίσουν τους κερδοσκόπους!" Και ξέρετε κάτι; Έχουν δίκιο.
Όταν το πιστωτικό κραχ ξέσπασε το 2008, οι κυβερνήσεις ανα τον κόσμο, στράφηκαν προς τους ανθρώπους εκείνους που, εξ ορισμού, δεν μπορούσαν να τους δώσουν μια αμερόληπτη και αντικειμενική συμβουλή , δηλαδή τους τραπεζίτες. Όπως θα μπορούσατε να προβλέψετε , οι τραπεζίτες με κάθε σοβαρότητα βεβαίωναν τους υπουργούς πως, αν δεν λάμβαναν κολοσσιαία ποσά, ολόκληρη η οικονομια θα κατέρρεε. Είμαι σίγουρος πως εαν οι κυβερνήσεις παραχωρούσαν την πολιτική για τις επιδοτήσεις των φούρνων στους φουρνάρηδες και αυτοί επίσης θα έλεγαν ότι οι επιδοτήσεις είναι ζωτικής σημασίας. Και ίσως να το μισοπίστευαν και οι ίδιοι. Αλλά θα έκαναν λάθος, ακριβώς όπως εκαναν λάθος και οι τραπεζίτες . Η απόδειξη για το πόσο λάθος έκαναν , μπορεί να βρεθεί στην Ισλανδία , η οποία δεν μπορούσε να αναλάβει τις ζημιές των ιδιωτικών τραπεζών και έτσι- παρότι χτυπήθηκε χειρότερα απο το κραχ από καθε άλλο κράτος της ΕΕ- είναι τώρα σε καλύτερη κατάσταση από πολλές χώρες της ευρωζώνης. Και δεν το λέω μόνο εγώ : ακόμη και ο Paul Krugman, ο γκουρού των απανταχού κρατιστών και Κεϋνσιανών, το έχει παρατηρήσει.
Ο πρώτος γύρος των πακέτων διάσωσης το 2008 απέτυχε θεαματικά όσον αφορά το δηλωμένο στόχο του, δηλαδή να εμποδίσει την ύφεση. Η Μ. Βρετανία, οι Η.Π.Α. και άλλες Δυτικές χώρες έδωσαν ανευ προηγούμενου ποσότητες χρημάτων στις τράπεζές τους. Ξέρουμε από που ήρθαν αυτά τα χρήματα αλλά ύστερα από τρια χρόνια ξέρουμε πολύ λίγα για το πού ή σε ποιόν πήγαν. Φαίνεται πως κάποιοι από τους πολιτικούς μας ηγέτες πήραν μια κακή απόφαση σε καθεστώς πανικού. Και όμως, είτε το πιστεύετε , είτε όχι , τώρα προτείνουν να επαναλάβουν το ίδιο λάθος.
Κατά μια έννοια, και τα bailouts της ευρωζώνης είναι άλλη μια μεταφορά πλούτου από τους φτωχούς προς τους πλούσιους. Όπως αυτό το μπλογκ δεν έχει κουραστεί να επισημαίνει, τα χρήματα των πακέτων διάσωσης δεν πηγαίνουν στο λαό της Ελλάδας, της Ιρλανδίας ή της Πορτογαλίας. Πηγαίνουν στους τραπεζίτες και στους κατόχους ομολόγων που έκαναν κακές επενδύσεις. Η αποπληρωμή όμως θα γίνει από τους λαούς αυτών των δυστυχισμένων χωρών. Δεν αποτελεί , λοιπόν, έκπληξη που βρίσκονται στους δρόμους.
Οι αριστεροί είναι λάθος για ενα σωρό πράγματα. Η άρνησή τους να καταλάβουν πως οι υπερβολικές δαπάνες και ο δανεισμός ήταν η αιτία αυτής της κρίσης και δεν μπορεί να είναι η λύση της, είναι σχεδόν ηρωϊκή μέσα στο πείσμα της . Αλλά έχουν απολύτως δίκιο για ένα πράγμα : οι πολιτικές που ακολουθούνται από τους ηγέτες της ΕΕ είναι ένα είδος ταξικού πολέμου ενάντια στους εργαζόμενους, αν όχι από πρόθεση, τουλάχιστον σαν συνέπεια . Όπως λέει ο Brian Denny στη μαρξιστική εφημερίδα της Μ. Βρετανίας, "The Morning Star":
" Δοκιμαζόμενες χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, και η Πορτογαλία μπαίνουν πιο βαθιά μέσα στην κρίση εξαιτίας των πολιτικών της Ε.Ε. Κανένα πακέτο στήριξης και κανένα δάνειο δεν θα σταματήσει αυτή την πορεία αν δεν μπορέσουν να υποτιμήσουν τα νομίσματά τους που είναι εγκλωβισμένα μέσα στην ευρωζώνη."
Έπεσες διάνα, σύντροφε...Δεν χρειάζεται να είσαι Μαρξιστής για να καταλάβεις πως η μαρξιστική κριτική στην ΕΕ- πως είναι ένα εκ φύσεως καταπιεστικό σύστημα που παίρνει από τους πολλούς για να δώσει στους λίγους – είναι ακριβής . Αργά ή γρήγορα , η επανάσταση θα έρθει."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου