Στο Σουηδικό μοντέλο λέμε (φανατικά) ναι

Θα θυμάστε βέβαια εκείνες τις θαυμαστές εποχές που ο νυν πρωθυπουργός μας Γεώργιος «λεφτά υπάρχουν» Παπανδρέου, υποσχόταν ότι θα ακολουθήσει πιστά το Σουηδικό μοντέλο, ως αντίποινο στο πολλά υποσχόμενο Ιρλανδικό μοντέλο του Κωστάκη (προσαρτάται και φωτογραφία στην περίπτωση που λησμονήσατε το αδικοχαμένο παλλικάρι/εδώ γελάνε/).Εν τέλει, αμφότεροι ακολούθησαν το νεοελληνικό μοντέλο της μαζικής καταστροφής, ο πρώτος δε εξακολουθεί και τώρα να το εφαρμόζει καθώς με χαρακτηριστική άνεση εξαγγέλλει σωτήριες μεταρρυθμίσεις δίχως όμως να κάνει το οτιδήποτε για να τις πραγματοποιήσει.

Απ' το άρθρο αυτό λοιπόν, δράττομαι της ευκαιρίας να παρακαλέσω εγώ, ο ανάλγητος νεοφιλελεύθερος, το σοσιαλιστή Γ.Α.Π. να κάνει πράξη τις προεκλογικές δεσμεύσεις του: Θέλουμε το Σουηδικό Μοντέλο στην Ελλάδα εδώ και τώρα!

Αλλά μισό λεπτό: ποιο ακριβώς είναι το σουηδικό μοντέλο; O John Munkhammar σε άρθρο του στην Wall Street Journal ανατέμνει με μοναδικό τρόπο την σουηδική οικονομία και ιδίως τις θεμελιώδεις αιτίες των εντυπωσιακών της αποδόσεων τα τελευταία χρόνια. Η ανάλυση του εκπλήσσει, καθώς φέρνει στην επιφάνεια μια πραγματικότητα καλά κρυμμένη από τα ορθόδοξα αριστερά και "προοδευτικά" Μ.Μ.Ε.

Παρά λοιπόν τους τόνους μελάνης που έχουν χυθεί για το "σουηδικό μοντέλο" του αχαλίνωτου πλην αποδοτικού κρατισμού, από τα τέλη του 1980 , η Σουηδία άρχισε να απορρυθμίζει τις αγορές της, μειώνοντας τους φορολογικούς συντελεστές και στοχεύοντας στην καταπολέμηση του πληθωρισμού. Πολλές δημόσιες εταιρίες αποκρατικοποιήθηκαν, η κεντρική τράπεζα ακολούθησε πιο ανεξάρτητες συνταγές, τα σχολικά κουπόνια επανέφεραν τον ανταγωνισμό στην εκπαίδευση. Οι πρώιμες συντάξεις περιορίστηκαν και τα συνταξιοδοτικά πακέτα προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις της αυξανόμενης γήρανσης του πληθυσμού.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι μετά τις μεταρρυθμίσεις η Σουηδία είδε τους μισθούς της να αυξάνονται κατά 35% μέσα σε μια δεκαετία. Η διαδικασία απελευθέρωσης της οικονομίας επιταχύνθηκε μετά την εκλογή των κεντροδεξιών μετριοπαθών το 2006, οπότε διευκολύνθηκε η μετανάστευση, ιδιωτικοποιήθηκαν και άλλες κρατικές εταιρίες,μειώθηκε η φορολογία, καταργήθηκε στη Στοκχόλμη ολόκληρη κατηγορία φορολόγησης (wealth tax) και καθιερώθηκαν νέα πιο ευέλικτα συστήματα φορολόγησης. Ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής έχει μειωθεί κατά 11% τα τελευταία 10 χρόνια!

Η ελευθερία της επιλογής τονώθηκε ακόμα και σε τομείς που παραδοσιακά ανήκαν στην αρμοδιότητα του κράτους, όπως πχ η ιατρική φροντίδα, ενώ τα άχρηστα κοινωνικά επιδόματα, δηλαδή οι μαύρες τρύπες του κοινωνικού κράτους δέχθηκαν βαρύ πλήγμα: ο αριθμός των ανθρώπων που τα λαμβάνουν μειώθηκε κατά 150.000 άτομα μέσα σε πέντε χρόνια ενώ στην Ελλάδα ο αριθμός των ατόμων που λαμβάνουν αναπηρικές συντάξεις έχει φτάσει στο ποσοστό ρεκόρ των 14,5% επί των συνολικών συντάξεων(ευρωπαικός μέσος όρος: 8%).

Γι'αυτό σας λέω κύριε Γιώργο μας. Εφαρμόστε μας το (πραγματικό) Σουηδικό μοντέλο εδώ και τώρα!