Εικόνες παρακμής 2011

Πάντα για ότι κακό συμβαίνει στην Ελλάδα φταίει κάποιο σκοτεινό κέντρο που φέρει την ευθύνη. Η ελληνική κοινωνία είναι μια κοινωνία αθώων. Γεγονότα και στοιχεία που βγήκαν αυτή την εβδομάδα καταδεικνύουν μια διαφθορά και παρακμή που φτάνει πολύ βαθιά.

- Έγινε μεγάλος θόρυβος αυτές τις μέρες για την αξιοποίηση/ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Στην μεγάλη φασαρία που έγινε οι Έλληνες πολίτες δεν θα είχαν την ευκαιρία να μάθουν ότι από τα 71.000 κρατικά ακίνητα τα 16.153 (22,7%) είναι άγνωστα και τα 35.819 (50.4%) είναι καταπατημένα.

- Ενώ εμείς ζούμε με τα φαντάσματα του κρατικού μονοπωλίου στην ανώτατη εκπαίδευση, “η γειτονική Τουρκία βλέπει πολλά πανεπιστήμιά της, κυρίως μη κερδοσκοπικά, να καλπάζουν στις λίστες με τα καλύτερα ακαδημαϊκά ιδρύματα στον κόσμο.”
“Ο ασφυκτικός έλεγχος του κράτους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν πολύ βαθιά ριζωμένος και άρχισε να αλλάζει μόνο μετά τη σταδιακή φιλελευθεροποίηση στα μέσα της δεκαετίας του 1990”
“Ο Χουσνού Οζγεγίν, ο επιχειρηματίας που πούλησε μέρος της Finansbank στην Εθνική Τράπεζα, αποφάσισε να διαθέσει το 20% από την εξαγορά της τράπεζας, περίπου 1 δισ. δολάρια, ώστε να ιδρυθεί νέο ιδιωτικό πανεπιστήμιο.”
“Τα ιδρύματα αυτά συγκεντρώνονται στις δύο μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, την Αγκυρα και (κυρίως) την Κωνσταντινούπολη. Καταφέρνουν μάλιστα χάρη στην άψογη υλικοτεχνική υποδομή αλλά και στο γεγονός ότι είναι αγγλόφωνα να προσελκύουν φοιτητές από πολλές χώρες ανά τον κόσμο.”

- Στην Ελλάδα όμως ο πανεπιστημιακός χώρος γνωρίζει μέρες δόξας όπου “Καταληψίες εξωπανεπιστημιακοί γιορτάζουν τα δέκα χρόνια παραμονής τους στον χώρο του πανεπιστημίου! Ναι, συνέβη και αυτό πρόσφατα, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, διανθίζοντας περαιτέρω το τοπίο και το κλίμα που επικρατεί στους κόλπους των ελληνικών ΑΕΙ. Οι καταληψίες με άνεση... θεσμικών παραγόντων έκαναν κατά κυριολεξία πάρτι, γιορτάζοντας την επέτειο της συμπλήρωσης δέκα ετών κατάληψης ενός εξαιρετικού νεοκλασικού κτιρίου του Πανεπιστημίου στο κέντρο του Ηρακλείου. Είναι ένα από τα πολλά τραγελαφικά που λαμβάνουν χώρα σε υπό κατάληψη χώρους πανεπιστημίων, με την ανοχή των πρυτανικών αρχών, των πανεπιστημιακών αλλά και φοιτητικών παρατάξεων.
“Δεκάδες είναι οι χώροι -τα «στέκια» όπως ονομάζονται- στα πανεπιστήμια της χώρας, τους οποίους έχουν καταλάβει εξωπανεπιστημιακοί και εκεί... αλωνίζουν χωρίς κανείς να τους ελέγχει. Πρόκειται για άτομα που στην πλειονότητά τους κινούνται στον χώρο του περιθωρίου και, ουκ ολίγες φορές, οι πράξεις τους αποτελούν παράβαση του κοινού ποινικού δικαίου”

- Αλλά στην Ελλάδα τουλάχιστον οι συνδικαλιστές των γιατρών του ΙΚΑ αποφάσισαν επιτέλους να επιβάλλουν την τάξη. Έτσι αποφάσισαν “να απειλήσουν με διαγραφή από τον Ιατρικό Σύλλογο συναδέλφους που εξυπηρέτησαν πάσχοντες κατά τη διάρκεια των «αγώνων» τους. Λησμόνησαν βέβαια οι «αγωνιστές» να ασκήσουν την ίδια εξουσία έναντι εκείνων των επίορκων συναδέλφων που φέρονται βασίμως να διέπραξαν τρανταχτά ηθικά ή και ποινικά κολάσιμα αδικήματα. Κάθε βδομάδα ο Τύπος βρίθει τέτοιων περιπτώσεων.”

- Η Γερμανία των 81 εκατομμυρίων έχει 240 δημόσια νοσοκομεία, η Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων έχει 132. Η Ελλάδα με 72.000 γιατρούς, 21.000 απ΄αυτούς στο δημόσιο με 35.000 κλίνες, είναι 6η παγκοσμίως στις δαπάνες για την υγεία αλλά 2η χειρότερη στον κόσμο στην πρόσβαση των πολιτών σε αυτές τις υπηρεσίες και τα τελευταία 20 χρόνια από την 4η θέση στο προσδόκιμο ζωής στην ΕΕ τώρα είμαστε έχουμε φθάσει στην 14η θέση.

- “Η πλέον κραυγαλέα περίπτωση ένδειξης χρηματισμού είναι αυτή ενός μηχανικού, προϊσταμένου πολεοδομικού γραφείου, σε λογαριασμούς του οποίου βρέθηκαν καταθέσεις ύψους 27 εκατ. ευρώ!” Υποθέτω από υπερωρίες.

- Μπορεί να κολλάμε στην διαφθορά αλλά τουλάχιστον προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις. “Σε απόλυτους αριθμούς το "σώμα" των δημοσίων υπαλλήλων κι όσων αμείβονται από το δημόσιο που αριθμεί 768.000 άτομα περιορίστηκε μόνο κατά 7000 άτομα. Δηλαδή το δημόσιο εξακολουθεί να απασχολεί 761.000 ανθρώπους.
Κι αυτό παρά το κύμα συνταξιοδοτήσεων 40.000 υπαλλήλων, της απόλυσης ορισμένων κατηγοριών συμβασιούχων και της περιβόητης κατάργησης φορέων και οργανισμών του δημοσίου που δεν έχουν αντικείμενο.
Τι αποκαλύπτει αυτή η εξέλιξη...
Ο,τι το 2010 όχι μόνο δεν τηρήθηκε η αρχή "πέντε αποχωρήσεις μία πρόσληψη" στο δημόσιο, δεν έκλεισε κανένας δημόσιος φορέας, αλλά αντιθέτως έγιναν διορισμοί από το παράθυρο του μνημονίου.”

Αφού θέλουμε να βουλίαξουμε, γιατί θέλουν να μας αλλάξουν;