Ίσως θα διαβάσατε σήμερα πως μια ομοσπονδιακή δικαστής στις Η.Π.Α. έκρινε ότι ο νόμος που απαγορεύει στους ομοφυλόφιλους ένστολους στον αμερικάνικο στρατό να δηλώνουν ανοιχτά τις προτιμήσεις τους είναι αντισυνταγματικός , βάζοντας έτσι τέλος στην πολιτική "Don't Ask, Don't Tell" που εισήγαγε ο πρόεδρος Clinton πριν από 17 χρόνια . Αυτό όμως που ίσως δεν διαβάσατε είναι πως τη σχετική νομική διαδικασία δεν την ξεκίνησαν κάποιοι "προοδευτικοί" Δημοκρατικοί, ούτε καν ο "πεφωτισμένος" πρόεδρος Obama , που ύστερα από 2 χρόνια θητείας δεν έκανε τίποτε για να καταργήσει αυτή την απαράδεκτη πολιτική διακρίσεων .
Αντίθετα, η πρωτοβουλία ανήκει σε Ρεπουμπλικάνους (ναι, ναι, αυτούς που τα ελληνικά Μ.Μ.Ε εν χορώ αποκαλούν "αντιδραστικούς" και "υπερσυντηρητικούς") και πιο συγκεκριμένα στην ομάδα "Log Cabin Republicans" , που υποστηρίζει τα ίσα δικαιώματα για όλους τους Αμερικάνους, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Εκεί όμως που ο Έλληνας αναγνώστης θα μπερδευτεί τελείως, είναι όταν μάθει πως οι "Log Cabin Republicans" υποστηρίζουν ένθερμα τα, κατά τον ελληνικό Τύπο,"ακροδεξιά" και "ρατσιστικά" "Tea Parties" και μάλιστα θεωρούν την άνοδο του συγκεκριμένου κινήματος σαν μια καλοδεχούμενη εξέλιξη για το μέλλον των δικαιωμάτων των gay.
Μήπως τελικά η κατάσταση στην πολιτική σκηνή των Η.Π.Α. απέχει πολύ από το απλοϊκό παραμύθι με καλούς και κακούς, που προσπαθούν να μας πλασάρουν τα αριστερόστροφα ελληνικά ΜΜΕ; Μήπως τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα;
[ Για τις προκαταλήψεις των ελληνικού Τύπου εναντίον της αμερικάνικης Δεξιάς, διαβάστε εδώ και εδώ ]
4 σχόλια:
Σε ένα επεισόδιο της αμερικάνικης σειράς The west wing οι δημοκρατικοί άνθρωποι του προέδρου απορούν με την άρνηση ενός ρεπουμπλικάνου και gay γερουσιαστή να συμφωνήσει μαζί τους σε κάποιο νομοσχέδιο. Στη συζήτηση υπονοούν πως θα έπρεπε να είνα κοντά τους γιατί είναι gay κι αυτοί είναι πιο ανεκτικοί. Τους απαντά λοιπόν πως η ιδεολογία μου ορίζεται από μια σειρά θέματα όπως ελεύθερη αγορά, ατομικά δικαιώματα, λιγότερο κράτος και δεν είναι μονοδιάστατη.
Έτσι είναι. Και όπως διάβασα σήμερα κάπου : "You don't have to be straight to believe in a sound fiscal policy." :-)
Μήπως τελικά η κατάσταση στην πολιτική σκηνή των Η.Π.Α. απέχει πολύ από το απλοϊκό παραμύθι με καλούς και κακούς, που προσπαθούν να μας πλασάρουν τα αριστερόστροφα ελληνικά ΜΜΕ;-Μέρος Δεύτερο : Οι Δημοκρατικοί κατηγορούν τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Ραντ Πωλ πως είναι πολύ "μαλακός" στο ζήτημα του "Πολέμου κατά των Ναρκωτικών" (http://www.youtube.com/watch?v=IzxmBbo_9So&feature=player_embedded)
Einai toulahiston apisteuto kai endeixi upotagis sto kratos na apoteloun ta proswpika zitmiata simeio politikis. Vevaia, se mia protestantiki hwra ola einai pithana, to paradeigma tis potoapagoreusis einai shetika prosfato (1920-1933). O alithinos logos uparxis omws tis Amerikis den einai allos apo tin kataggelia tou megalou kratous, tis paranomies kai paremvaseis autou stin idwitki zwi twn politwn. Kata sunepeia, opoioi theloun na min asholeitai to kratos kai kaneis allos me tis epiloges tous einai fusei kaithesei libertarians. Polloi libertarians dilwnoun repoumplikanoi dioti to sygkekrimeno komma einai kata paradosi pio konta stin ideologia tou mikroterou kratous. Stin praxi auto paizetai, alla shedon panta einai pio fiscally conservative apo tous dimokratikous...
Alex Andros
Δημοσίευση σχολίου