Ω Πόσο Νυστάζω Μαμά Αριστερά

Τελικά το μόνο που έχει σώσει την Ελλάδα από μια κυβέρνηση της αριστεράς είναι ο φόβος της κολοσσιαίας πλήξης που θα επακολουθούσε. Ο τρόμος με τον Στάλιν, το φολκλόρ στοιχείο με τον Κάστρο, κρατά κάπως το ενδιαφέρον. Φανταστείτε όμως ένα τρίωρο διάγγελμα της Αλέκας Παπαρήγα στο ένα και μοναδικό κρατικό κανάλι. Θα ήμασταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα είχαμε πεντάχρονους με ρυτίδες. Μια τέτοια ομιλία θα έκανε την ανακοίνωση για τα εφημερεύοντα φαρμακεία να μας φαντάζει το ίδιο συναρπαστική με τελικό παγκοσμίου κυπέλλου.

Αυτές ήταν οι σκέψεις όταν διάβασα τις ανακοινώσεις ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για τις ΔΕΚΟ.
Μια μικρή γεύση:

KKE:

«έβαλαν τις ΔΕΚΟ στην υπηρεσία των μεγαλοεπιχειρηματικών ομίλων και αφού οργίασαν με την εξαγορά συνειδήσεων και το τσάκισμα του συνδικαλιστικού κινήματος μαζί με τους εργατοπατέρες τους, τώρα εφευρίσκουν ως λόγο της ιδιωτικοποίησής τους τους μισθούς των εργαζομένων, που δήθεν ευθύνονται για το υψηλό κόστος και τα ελλείμματα».

Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ:

«οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, αφού λεηλάτησαν τις ΔΕΚΟ, μέσα από ένα πάρτι με τις προμήθειες και τα δημόσια έργα, σήμερα προσπαθούν να φορτώσουν όλα τα βάρη στους εργαζόμενους, να φορτώσουν όλα τα βάρη από αυτή την εγκληματική διαχείριση των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων»

Μερικά συμπεράσματα.
-Με καθυστέρηση πολλών δεκαετιών η αριστερά ανακαλύπτει την χρησιμότητα της γραμμής συναρμολόγησης αλλά την εκμεταλλεύεται σε λάθος τομέα.
-Διαβάζοντας και τις δύο δηλώσεις δίπλα δίπλα βλέπει κανείς την ομοιότητα και αμέσως αντιλαμβάνεται την ευκαιρία για συγχωνεύσεις και εξαγορές στον τομέα που λέγεται αριστερά.

Θα μπορούσε η κα. Παπαρήγα να ηγηθεί μιας προσπάθειας επιθετικής εξαγοράς ή όπως το λένε στο κόμμα “έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα”.