Δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε ισχυρισμούς πρόδηλα ανακριβείς που, αν μη τι άλλο, υποδηλώνουν στοιχειώδη άγνοια η και ηλιθιότητα. Βαφτίζουν τις εγκληματικές φορολογικές επιδρομές της κυβέρνησης «νεοφιλελεύθερες» (Ταλιμπάν μάλιστα τελευταία τις αποκάλεσαν) κι' αισθάνονται πως έχουν επιτελέσει στο ακέραιο το κομματικό – ιδεολογικό τους καθήκον. Αν εξαιρέσει κανείς το ψυχοπαθολογικό ενδεχόμενο να βαφτίζει κάποιος νεοφιλελεύθερο .ό,τι αποστρέφεται κι απεχθάνεται, κάθε άλλη ερμηνεία προσεγγίζει τα όρια της πολιτικής βλακείας.
Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες λοιπόν, που είχαν κόψει την χρηματοδότηση τότε του θεωρητικού οργάνου της ΝΔ, του ΚΠΕΕ, με την αιτιολογία πως πρόβαλε θέσεις Θατσερικές και Νεοφιλελεύθερες – και που είχαν με ενθουσιασμό γίνει δεκτές από το παλαιοσυντηρητικό κατεστημένο της τότε παράταξης των Αβέρωφ και λοιπών δυνάμεων της παραδοσιακής Δεξιάς – επιβάλλουν στους έλληνες σήμερα κυβερνώντες τις πολιτικές που μισούν και καταδικάζουν!! Ακατανόητα πράγματα…
Εν τούτοις οφείλουμε να εξετάσουμε και την ουσία των σχετικών ισχυρισμών. Αν οι σημερινές φορομπηχτικές πολιτικές της κυβέρνησης εκφράζουν ένα είδος φανατικών Ταλιμπάν της οικονομίας της αγοράς, τότε οι απόψεις του κ. Τσίπρα για το αύριο της χώρας τον καθιστούν εφάμιλλο του Μπιν Λάντεν στο θέμα της εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Αν δεν κάνω λάθος ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε αύξηση της φορολογίας για την εφαρμογή του προγράμματός του. Αρα… Πέραν όμως από τα νοητικά σχήματα και τις σχετικές ανοησίες, η ουσία παραμένει. Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει το οποιοδήποτε ιδεολογικό στίγμα. Εχει την εικόνα του μπακάλη που κόβει – ράβει για να φέρει την οικονομία – την εικονική βέβαια κι όχι την πραγματική που καθημερινά στην πράξη εκδικείται – στα μέτρα των συμφωνιών που έχει υπογράψει. Και μέσα από ένα καταπιεστικό κρατισμό –τι άλλο είναι οι φόροι, οι υποχρεωτικές μειώσεις μισθών και συντάξεων και οι καινούργιοι νόμοι κάθε ημέρα που ρυθμίζουν σχεδόν τα πάντα της καθημερινότητάς μας - πασχίζει να διορθώσει αυτά στα οποία μας οδήγησε έναwεξ’ ίσου ασυγκράτητος κρατισμός.
Η μοναδική διαφορά είναι πως τότε οι εφαρμοζόμενες πολιτικές άκοπων παροχών και εξαγοράς έτσι ψήφων έφτιαξαν μια χώρα ραντιέριδων – προσοδο-εισπρακτόρων που ζούσαν από δανεικά, ενώ τώρα παρόμοιας έμπνευσης πολιτικές στοχεύουν, και πάλι με αυθαίρετο τρόπο, να τα πάρουν όλα αυτά πίσω. Δημιουργώντας έτσι στρατιές «αγανακτισμένων» πολιτών που, χάνοντας την άκοπη, οι περισσότεροι, βόλεψή τους, στρατεύονται στο πλάι ακραίων παρατάξεων που υπόσχονται επιστροφή στα παλιά.
Στο κλίμα παράνοιας που έχει δημιουργηθεί η κοινωνία παραπαίει κλονίζοντας κάθε τι σταθερό, λογικό και δημιουργικό. Οι δικαστές παραβιάζουν τον νόμο, οι νέοι κινητοποιούνται, και δίκαια, για την δολοφονία ενός 15χρονου αλλά αδιαφορούν για την εν ψυχρώ δολοφονία από διαδηλωτές κάποιων υπαλλήλων Τράπεζας και μιάς εγκύου γυναίκας ανάμεσά τους, οι ένστολοι κάνουν πορείες συγκρουόμενοι με άλλους ένστολους και όλοι μαζί καθυβρίζουν εκείνους από τους οποίους περιμένουμε χρήματα για να επιβιώσουμε!! Η δε κυβέρνηση επιμένει να αποδέχεται, στον βωμό της σωτηρίας του δημόσιου τομέα, διότι περί αυτού πρόκειται, κάθε εξωφρενική οικονομική πρόταση είτε από τους «εμπειρογνώμονές» της είτε από υπαλλήλους των δανειστών καθιστώντας διάτρητο το όποιο θεσμικό πλαίσιο θα μπορούσε να κρατήσει την χώρα ζωντανή. Ο φορολογικός νόμος έχει αλλάξει περίπου 8 φορές σε ένα χρόνο, ενώ ο νόμος για τα αυθαίρετα κοντά στις 10 !! Κι’ εξακολουθούν κάποιοι να ομιλούν για επενδύσεις και ανάπτυξη - ,όχι για χιούμορ αλλά στα σοβαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου