Την Παρασκευή σε άρθρο του στο Μπλε Μήλο ο Δημήτρης Ζεγγίνης
έχοντας διαβάσει άριστα την πορεία των πολιτικών εξελίξεων προειδοποιούσε για
το διακύβευμα των εκλογών. Δυστυχώς δικαιώθηκε. Ταυτόχρονα παρακολουθώντας τα
επικίνδυνα επικοινωνιακά παιχνίδια της Αριστεράς και τις εκθέσεις ιδεών των
Σαμαρά-Βενιζέλου, τη στιγμή που η χώρα απαιτεί άμεσες και σίγουρες λύσεις, αποκτά
μεγαλύτερη σημασία τόσο η δική του προτροπή, όσο και του κ. Ανδριανόπουλου για
μια κραταιά Κεντροδεξιά.
Κατά τη γνώμη μου η συνένωση του ευρύτερου κεντροδεξιού
χώρου είναι η μοναδική βιώσιμη λύση που μπορεί να γεννήσει ελπίδα και προοπτική και να επιφέρει
σταθερότητα σε μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Μια μεγάλη, σύγχρονη,
Ευρωπαϊκή, φιλελεύθερη και τολμηρή κεντροδεξιά. Η κραταιά κεντροδεξιά είναι η μοναδική λύση για 2 λόγους
- Τα Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ανά την Ευρώπη (όπως και στην Ελλάδα) έχουν αποτύχει να συγχρονίσουν το ιδεολογικό τους υπόβαθρο με τις επιταγές της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Οικονομικής Πολιτικής. Ακόμα και η προσπάθεια ανάνηψης του πτώματος που γίνεται στη Γαλλία είναι καταδικασμένη να αποτύχει από την αρχή. Είχα γράψει ένα άρθρο που αφορούσε τα ιδεολογικά αδιέξοδα των Ελλήνων Σοσιαλδημοκρατών και κάποιοι φίλοι με είχαν κατηγορήσει για ιδεοληψία. Φάνηκε καθαρά όμως σε αυτές τις εκλογές ότι το εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα του μεταμοντέρνου ΠΑΣΟΚ έρχεται σε πλήρη δυσαρμονία με τις προσδοκίες της εκλογικής του βάσης.
- Στην Ελλάδα δεν έχουν πετύχει ποτέ κυβερνήσεις συνεργασίας. Δεν υπάρχει αυτή η πολιτική παιδεία συνεργασίας και η γενικότερη φιλοσοφία της προγραμματικής σύγκλισης διαφορετικών πολιτικών σχηματισμών έστω και αν θεωρούνται όμορα κόμματα. Ακόμα και αν καταφέρουν τα τρία φιλελεύθερα-μεταρρυθμιστικά κόμματα Δράσης/ΦιΣ-Δημιουργίας Ξανά και ΔηΣυ να δημιουργήσουν ένα κοινό εκλογικό μέτωπο, ακόμα και αν λάβουν ένα αξιόλογο ποσοστό στις επικείμενες εκλογές, ποιο θα είναι το κέρδος; Ο κ. Δοξιάδης αναφέρει πως θα είναι κάποιες φωνές λογικής μέσα στη Βουλή. Δεκτό. Είναι όμως αρκετό; Μήπως έχει νόημα να μπουν στη Βουλή με μοναδικό σκοπό να στηρίξουν μια φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση ενός διαλυμένου ΠΑΣΟΚ και μιας κατακερματισμένης Νέας Δημοκρατίας χωρίς προφανώς να μπορούν να επηρεάσουν στο ελάχιστο τις πολιτικές εξελίξεις;
Σε ομιλία του ο Κων. Καραμανλής στο προσυνέδριο της
Χαλκιδικής είχε αναφέρει: «Τα κόμματα για να εκπληρώσουν την αποστολή τους
πρέπει: Πρώτον, να έχουν σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό. Δεύτερον,
να κατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τρίτον, να είναι δημοκρατικά
οργανωμένα».Η ηγέτιδα δύναμη της κεντροδεξιάς παράταξης μπορεί μέσα στα
χρόνια να μετάλλαξε την ιδεολογική της πλατφόρμα αλλά ποτέ δεν έχασε τον Ευρωπαϊκό
της προσανατολισμό σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα κόμματα όπου η Ευρωπαϊκή
Προοπτική ήταν μια ιδέα που έπρεπε να ωριμάσει.
Έπειτα, ο φιλελευθερισμός ήταν πάντα ένα σημαντικό κομμάτι της κεντροδεξιάς . Άλλωστε ο ριζοσπαστικός
φιλελευθερισμός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ταυτίζεται ρητά με τις αρχές του
φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κέντρου όπως τις είχε διατυπώσει ο Γιώργος Θεοτοκάς.
Ο Καραμανλής δεν απομακρύνθηκε ποτέ από τις αρχές του κλασικού φιλελευθερισμού,
με έμφαση στη ρωλσιανή έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Έχει δίκιο να θεωρεί
ο κ. Ανδριανόπουλος ότι με τη πάροδο ετών, κάπου χάθηκε το φιλελεύθερο ιδεολογικό στίγμα(εκτός της εποχής
Μητσοτάκη). Είναι εξίσου αλήθεια όμως πως μια μεγάλη παράταξη που να
υποστηρίζει τις κυρίαρχες διεθνώς αντιλήψεις του μικρότερου κράτους και των
ανοιχτών αγορών μπορεί να προκύψει μόνο στο χώρο της Κεντροδεξιάς.
Είναι απαραίτητο
λοιπόν να αναζητηθούν οι συνθήκες που θα επανιδρύσουν μια κραταιά κεντροδεξιά.
Να γίνει ένα κάλεσμα στον ευρύτερο χώρο και των φιλελεύθερων και των
Συντηρητικών. Ο Ναπολέων Λιναρδάτος σοφά είχε σημειώσει πριν δυο χρόνια περίπου
σε ένα άρθρο του «Οι φιλελεύθεροι ποτέ δεν θα κερδίσουν εκλογικές νίκες χωρίς
τους συντηρητικούς. Οι συντηρητικοί ποτέ δεν θα μπορέσουν να μεταφράσουν τις
σπάνιες εκλογικές τους νίκες σε πολιτικές κατακτήσεις χωρίς τους
φιλελεύθερους.»
Φυσικά ο πιο ακατάλληλος για να πραγματοποιήσει και να
διαχειριστεί αυτό το κάλεσμα είναι ο άνθρωπος που οδήγησε στο κατακερματισμό της
παράταξης και στο χαμηλότερο ιστορικό ποσοστό της. Εξάλλου η προοπτική της δικής
του πρότασης για τη δημιουργία ενός κεντροδεξιού μετώπου ενάντια στη λαϊκίστικη
αριστερά δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Η υπεύθυνη και αποτελεσματική
διακυβέρνηση της χώρας είναι η προτεραιότητα.
Η μοναδική λύση λοιπόν είναι μια κραταιά κεντροδεξιά, με ένα
νέο ηγέτη που να μπορεί να μπορεί να ενώσει τα κομμάτια της και να της δώσει
ένα σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό. Να προχωρήσει άμεσα στην οργάνωση και δομή της
παράταξης για να είναι έτοιμη να προβεί σε τολμηρές μεταρρυθμίσεις χωρίς
ενοχικά σύνδρομα και φυσικά να μπορεί να επαναπροσδιορίσει με τόλμη και υπευθυνότητα το ρόλο της υπό πτώχευση Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου