"(Η Hμέρα της Ευρώπης) είναι ένα ακόμη τούβλο στον τοίχο των προσπαθειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κατασκευάσει μια "ευρωπαϊκή" ταυτότητα. Άλλα παραδείγματα είναι ο ευρωπαϊκός "εθνικός ύμνος" (πώς μπορεί ένα μη-έθνος να έχει εθνικό ύμνο;)και η ευρωπαϊκή σημαία που πρέπει να ανεμίζει έξω από τα κυβερνητικά κτίρια των κρατών-μελών της Ε.Ε.
Οι υποστηρικτές της συχνά ισχυρίζονται πως η Ε.Ε. είναι ένα "μετα-εθνικό" σώμα. Τότε γιατί η Ε.Ε. ασχολείται τόσο πολύ με τα σύμβολα της εθνικότητας- σημαίες, νομίσματα, ύμνοι και γιορτές ; Μοιάζει σαν ένα "μετα-εθνικό" σώμα που προσπαθεί να επινοήσει ένα νέο έθνος για τον εαυτό του. Και αυτό είναι το πρόβλημα : όπως οι άλλες "αυθόρμητες τάξεις" , έτσι και η εθνικότητα είναι δύσκολο να κατασκευαστεί εκ των άνω , χωρίς αρνητικές και απρόβλεπτες συνέπειες. Σαν ένα παράδειγμα , δείτε την αποτυχία του γιουγκοσλαβικού σχεδίου καθώς και πολλών μετα-αποικιακών αφρικανικών κράτων, όπως η Δημοκρατία του Κογκό, τα προβλήματα των οποίων είναι, σε μεγάλο μέρος, συνέπειες των διαδοχικών κυβερνητικών προσπαθειών να κατασκευασουν εκεί εθνικές ταυτότητες.
Ευτυχώς, οι αποτυχίες της Ε.Ε. σε αυτό τον τομέα δε θα είναι τόσο ολέθριες, αλλά θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι είναι κακή ιδέα για τα κράτη να προσπαθούν να φτιάξουν ένα έθνος από το τίποτε. Προσωπικά, δεν ανησυχώ για μπαμπούλες από τις Βρυξέλλες που κρύβονται κάτω από το κρεβάτι μου, αλλά ο άνωθεν κοινωνικός σχεδιασμός είναι το ίδιο αλαζονικός και κοντόφθαλμος με τον άνωθεν οικονομικό σχεδιασμό."
[Sam Bowman στο μπλογκ του "Adam Smith Institute"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου