O Κηθ ΜακΝτόναλντ (φωτο) ζει στην Ουάσινγκτον, μια μικρή πόλη της βόρειας Αγγλίας. Είναι 25 χρονών και άνεργος. Ούτως ή άλλως, ο Κηθ σπάνια δουλεύει, αφού ζει από τα κρατικά επιδόματα.Εισπράττει 81 ευρώ την εβδομάδα σαν επίδομα ανικανότητας λόγω ενός προβλήματος στην πλάτη και 52 ευρώ για υποστηρίξη εισοδήματος. Παρά το γεγονός πως δεν έχει δουλειά, ο Κηθ είναι πατέρας δέκα παιδιών από διαφορετικές γυναίκες. Σύντομα μάλιστα θα έρθουν στον κόσμο άλλα τέσσερα. Αν μάλιστα, πιστέψουμε κάποιες πρώην του, ο Κηθ έχει ήδη έντεκα παιδιά , και άλλα οκτώ βρίσκονται σε ...αναμονή. Ο ίδιος δηλώνει πως δεν ήταν στις προθέσεις του να αποκτήσει τόσους πολλούς απογόνους . "Χρησιμοποιώ προφυλακτικό αλλά πάντα σπάει", δικαιολογείται. Οι ευτυχείς μητέρες, με τη σειρά τους, λαμβάνουν διάφορα επιδόματα (στέγασης, παιδιού, υποστηρίξης εισοδήματος κτλ), που κυμαίνονται μεταξύ 200 και 420 ευρώ την εβδομάδα. Κάποιες έχουν παιδιά και άπο άλλους άντρες. Αν ο παραγωγικότατος Άγγλος σταματήσει εδώ τη πλούσια δράση του,οι απογόνοι του θα κοστίσουν ,μέχρι να ενηλικιωθούν , το ποσό των 2.350.000 λιρών στο Βρετανό φορολογούμενο.
Ο Κηθ ΜακΝτόναλντ και το ...χαρέμι του δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Μόνο στην , υποτίθεται, οικονομικά "φιλελεύθερη", Μ. Βρετανία (όπου , όπως μας λέει ο αριστερός μύθος, η "ανάλγητη" Μάργκαρετ Θάτσερ διέλυσε το κράτος πρόνοιας), υπολογίζεται πως περιπου το 1/4 του πληθυσμού λαμβάνει κάποιας μορφής βοήθεια από το κράτος (όταν το 1951, το ποσοστό έφτανε μόλις στο 4%).Μάλιστα, εκατό χιλιάδες νοικοκυριά, λαμβάνουν ετησίως επιδόματα που ξεπερνούν το μέσο μισθό ενός εργαζόμενου (δηλαδή 27.350 ευρώ).
Άντρες σαν τον Κηθ ΜακΝτόναλντ συναντάς παντού στη Δυτική Ευρώπη, αλλά και στις Η.Π.Α., στοιβαγμένους σε γειτονιές με ομοιόμορφες εργατικές κατοικίες. Ο Κηθ δεν είναι τίποτε άλλο παρά το θλιβερό προϊόν εξήντα χρόνων κράτους πρόνοιας. Είναι η ενσάρκωση του "homo socialisticus". Το πρόβλημα του δεν είναι η απόλυτη ένδεια ,από την οποιά κουτσά στραβά έχει ξεφύγει, αλλά η απόλυτη εξάρτηση του από το κράτος. Λογω αυτής της κουλτούρας της εξάρτησης, ο "homo socialisticus", δεν έχει φιλοδοξίες, και δε δείχνει να έχει καμιά διάθεση για να βρει μια κανονική δουλειά. Εξάλλου γιατί να κοπιάζει 8 ή 10 ώρες την ημέρα, όταν ξέρει πως τα κρατικά επιδόματα είναι συνήθως πολύ πιο επικερδή ; Γι αυτόν η παθητικότητα είναι τρόπος ζωής, και η ατομική ευθύνη μια άγνωστη έννοια. Η απόκτηση παιδιών αντί για απόφαση ζωής, είναι περισσότερο ένα μέσο απόσπασης από το κράτος ακόμη μεγαλύτερων επιδόματων. Με αυτή τη νοοτροπία, μάλλον δεν μας εκπλήσσει που οι οικογένειες των Κηθ ΜακΝτόναλντ αυτού του κόσμου, είναι συνήθως μονογονεϊκές ή δυσλειτουργικές , και τα παιδιά τους είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσουν και αυτά το δρόμο της σίτισης από την κρατική πρόνοια. Έτσι έχουν μάθει. Και ο κύκλος της εξάρτησης συνεχίζεται...
Ο 25χρονος Κηθ ΜακΝτόναλντ, από την Ουάσινγκτον της Βόρειας Αγγλίας είναι, απλά, η εικόνα της παρακμής του Δυτικού Κόσμου. Ενός κόσμου που πίστεψε εδώ και πολλές δεκαετίες πως το Μεγάλο Κράτος και τα κοινωνικά επιδόματα ήταν ο μοναδκός τρόπος για να βελτιωθει η ζωή των φτωχότερων στρωμάτων και τώρα ζει τη διάψευση αυτής της πίστης του.
7 σχόλια:
Καταπληκτικο το αρθρο,αλλο τοσο τραγικη η κατασταση που περιγραφει!..
Εύστοχο το άρθρο απο το γιου-κέι, αλλα ατυχές όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα. Στην Ελλάδα δεν τρώνε τα χρήματα των φορολογουμένων οι ά(ν)εργοι, αλλα οι Δημόσιοι άεργοΥπάλληλοι.
Θα ήθελα να συμφωνήσω με τον ανώνυμο και να προσθέσω ότι τα επιδόματα δεν πάνε μόνο σε γουάιτ τρας.
Tι είναι όμως αυτά που παίρνει ο Keith μπροστά στα bonuses τραπεζιτών που οδήγησαν τις τράπεζές τους σε πτώχευση ή στα ποσά που τσόνταρε ο Βρετανός φορολογούμενος για να διασωθούν η RBS, η Νοrthern Rock, η HBOS και άλλες τέτοιες. Στον Keith κολλήσατε.
Τελικά η αργομισθία αποδεικνύεται καλύτερη απ' την αργία. Ουδέν κακό αμιγές καλού.
http://libertarianalliance.wordpress.com/2010/12/20/a-libertarian-approach-to-family-values/#comments
http://www.yupi.gr/plaka/c26331/Sth_Fylakh_Epeidh_Eipe_Pws_Einai_Anypant.html
Ενα ακομα παραδειγμα..
Δημοσίευση σχολίου