Η κα Ντόρα Μπακογιάννη έχει μία και μοναδική ευκαιρία να πετύχει και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν κατορθώσει να δείξει πόσο απαρχαιωμένος είναι ο πολιτικός λόγος των αντιπάλων της. Αυτό θα μπορεί να επιτευχθεί όταν καταφέρει να γίνει αποδεκτός, από ένα διαρκώς μεγαλύτερο αριθμό πολιτών, μια νέα αφήγηση για την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Φυσικά δεν θα είναι μια καθόλου εύκολη υπόθεση. Όχι μόνο γιατί παλιές συνήθειες αλλάζουν δύσκολα αλλά και γιατί η κ. Μπακογιάννη ήταν, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, μέρος του προβλήματος. Εξάλλου η ήττα της στην εκλογή προέδρου της ΝΔ οφειλόταν σε ένα μεγάλο βαθμό στην αδυναμία της να κατανοήσει πόσο σαθρό και με ελάχιστη κοινωνική επιρροή ήταν το πολιτικό σύστημα που την ανέδειξε.
Αλλά όλοι κάνουμε λάθη, έστω και αν τα λάθη είναι διάρκειας 20 ετών. Όπως και για τη χώρα μας, έτσι και για την κα Μπακογιάννη η κρίση της δίνει μια νέα ευκαιρία. Στο κυριακάτικο λόγο της και την συνάντηση της με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας η κα Μπακογιάννη χρησιμοποίησε μια πρόταση κλειδί: “μια συμμαχία ανθρώπων που τους άλλαξε η κρίση.”
Αυτός ο λόγος είναι ο μόνος που μπορεί να επικαλεσθεί και θα μπορεί να αποκτήσει βαρύτητα μόνο όταν αποδείξει πόσο σοβαρή είναι για να υπερβεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
Η κα Μπακογιάννη πρέπει να βρει ένα σύνθημα που να συγκεντρώνει τα πιο σημαντικά στοιχεία του πολιτικού της λόγου (πολύ πρόχειρα μου έρχεται στο μυαλό: η κρίση είναι ευκαιρία) και να οργώσει την Ελλάδα, όχι τόσο πολύ προπαγανδίζοντας κάποιες συγκεκριμένες πολιτικές, αλλά κυρίως εξηγώντας για το πως φτάσαμε εδώ. Εάν οι Έλληνες πολίτες δεν αποδεχθούν μια νέα αφήγηση για το τις πταίει, δεν πρόκειται να αποδεχθούν τα μέτρα που θα βγάλουν την χώρα από την κρίση.
Εκτός απροόπτου (βλ. εκλογές) η κα Μπακογιάννη θα πρέπει να δει το ρόλο της σαν ένα είδος εθνικού δάσκαλου. Δεν θα πρέπει να κάνει το λάθος προηγούμενων φιλελεύθερων σχηματισμών που προσπαθούν να “πουλήσουν” κάτι που πολλοί λίγοι θέλουν να “αγοράσουν”. Σαν ένας επιχειρηματίας που θέλει να πουλήσει ένα νέο και επαναστατικό αγαθό, η κα Μπακογιάννη θα πρέπει η ίδια πρώτα να δημιουργήσει την ζήτηση για τις ιδέες και τις πολιτικές προτάσεις που θεωρεί επιτακτικές. Καθόλου εύκολο αλλά καθόλα αναγκαίο.
