«Η ενσωμάτωση ανθρώπων που έρχονται από άλλες χώρες εδώ δεν αποτελεί απειλή, αλλά αποτελεί πλούτο» είπε ο κ. Τσίπρας στην Βουλή. Όπως όλες οι προοδευτικές ανοησίες που έχει παπαγαλίσει ο κ. Τσίπρας, έτσι και αυτή αναπαράγεται στο δημόσιο λόγο χωρίς ποτέ να χρειαστεί να εξηγηθεί στο τι συνιστά αυτός ο «πλούτος.» Εφόσον η αράδα σερβίρει πολιτική ορθότητα η σχέση της με την πραγματικότητα δεν απασχολεί αυτόν που την εκστομίζει. Εξάλλου, όποιος τολμήσει να αμφιβάλει υπάρχει να κατηγορηθεί και για υποκίνηση μίσους.
Αλλά, προς χάριν της συζήτησης, ας αφαιρέσουμε από την πραγματικότητα μια σειρά θεμάτων που αφορούν το μεταναστευτικό και ας το εξετάσουμε ως καθαρά οικονομικό φαινόμενο. Δηλαδή ας παραβλέψουμε το μουσουλμανικό εποικισμό της Ελλάδας, ας παραβλέψουμε τους εθνικούς κινδύνους, την έξαρση της εγκληματικότητας και την πολιτισμική μετάλλαξη που πρόκειται να υποστούμε. Θα μας λύσει κάποιο οικονομικό πρόβλημα, ή τουλάχιστον θα ανακουφίσει η μετανάστευση κάπως την Ελλάδα οικονομικά και δημογραφικά;
Το πρόβλημα με μια τέτοια προσέγγιση είναι ότι αγνοεί πλήρως την σύγχρονη πραγματικότητα. Η ελληνική οικονομία δεν έχει ανεπάρκεια ανειδίκευτης εργασίας. Και αυτό είναι το βασικό δεδομένο για την συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών σήμερα, είναι ανειδίκευτοι εργάτες. Το ελληνικό κρατικό σύστημα εκπαίδευσης ήδη παράγει στρατιές ανειδίκευτων που η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να απορροφήσει. Οι ανάγκες της ελληνικής οικονομίας σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με την αμερικάνικη οικονομία του 19ου αιώνα, ή, την μεταπολεμική οικονομία της Γερμανίας.
Ο Peter Drucker είχε πει «Στους μετανάστες υπάρχει μια αναντιστοιχία δεξιοτήτων. Είναι ειδικευμένοι για τις δουλειές του χθες, για τις θέσεις εργασίας που θα πάψουν να υπάρχουν.» Γι’ αυτό το λόγο αυτό που παρατηρούμε σήμερα στις οικονομίες της Ευρώπης είναι ότι οι μεταναστευτικές ροές το μόνο που κάνουν είναι να αυξάνουν τους επιδοματούχους του δημοσίου.
Για παράδειγμα, από το 1971 μέχρι το 2000 οι αλλοδαποί στην Γερμανία από 3 εκατομμύρια έγιναν 7,5 εκατομμύρια. Αλλά ο αριθμός των εργαζόμενων αλλοδαπών έμεινε σταθερός στα 2 εκατομμύρια.Το 1973 το 65% των μεταναστών στην Γερμανία συμμετείχαν στην αγορά εργασίας, δέκα χρόνια μετά το 1983, το ποσοστό είχε πέσει στο 38%.
Δύο είναι οι βασικές οικονομικές συνέπειες της μετανάστευσης σήμερα. Καταρχήν αυξάνει δραματικά τους εξαρτώμενους από το κράτος πρόνοιας. Στην Σουηδία σχεδιάζουν περικοπές στις συντάξεις για να μπορέσουν να πληρώνουν τις αυξανόμενες δαπάνες για τα επιδόματα στους μετανάστες. Και στο βαθμό που οι μετανάστες μετέχουν στην ήδη κορεσμένη ανειδίκευτη αγορά εργασίας, το αποτέλεσμα είναι να μειώνονται τα πραγματικά εισοδήματα των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Η τεχνητή αυτή αύξηση των ανειδίκευτων εργατών επιφέρει μια αναδιακατανομή πλούτου από τα κατώτερα και μεσαία στρώματα προς στο ανώτερα. Δηλαδή, η λύση του κ. Τσίπρα είναι ότι οι διαπλεκόμενοι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες που τον περιβάλουν, χρειάζονται φθηνότερο υπηρετικό προσωπικό, και δη αδρά επιδοτούμενο από τους φόρους της μεσαίας τάξης.
-Κυριακάτικη Δημοκρατία 10.3.2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου