Είσαι ένας μελλοθάνατος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Σε ενδιαφέρει αν η σημαία του στρατοπέδου είναι μαύρη ή κόκκινη; Αν είσαι η Ξένια Κουναλάκη η απάντηση είναι ναι.
Η κα Κουναλάκη γράφει:
«Σε συνέντευξή του σε κανάλι της Κορίνθου όμως ο κύριος Τζήμερος υιοθέτησε μία ευρέως διαδεδομένη εκτίμηση, ότι Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ είναι δύο διαφορετικές εκφάνσεις φασισμού.»
Η κα Κουναλάκη πιστεύει ότι:
«Τα επιχειρήματα του κύριου Τζήμερου είναι επιπέδου «Τι Λωζάννη, τι Κοζάνη, χιόνια η μια και χιόνια η άλλη». Το ίδιο είναι δηλαδή η κατάληψη ενός λιμανιού ή ενός αρχαιολογικού χώρου και οι καθημερινές βάναυσες επιθέσεις κατά μεταναστών; Είναι κοινή η (ψυχολογική) βία που ασκεί το ΠΑΜΕ στους απογοητευμένους Ιάπωνες τουρίστες που δεν θα δουν την Ακρόπολη και η σωματική βία που ασκεί η Χ.Α. σε πρόσφυγες, ομοφυλόφιλους και αριστερούς; Η δε αόριστη κατηγορία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποθάλπει τους κουκουλοφόρους μπορεί να ενισχύεται από την υποτονική αποδοκιμασία του κόμματος απέναντι σε φαινόμενα βίας, αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ δικαστικά. Γι’ αυτό έχει περίπου την ίδια ακρίβεια με τη θεωρία περί παρακρατικών - προβοκατόρων που ξεκινούν τα επεισόδια μετά τις πορείες. Ολοι έχουμε τις υποψίες μας, αλλά μέχρι να εξασφαλίσουμε συγκεκριμένες αποδείξεις οι υπόνοιες αυτές περιορίζονται στη σφαίρα των αστικών μύθων.»
Σκοπός εδώ δεν είναι η καταμέτρηση της βίας των μεν και των δε. Αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η άκρα δεξιά έχει πολύ δρόμο ακόμα για να φτάσει το επίπεδο βίας της άκρας αριστεράς. Οι εθνικοσοσιαλιστές ακόμα δεν δολοφονούν πολιτικούς και εκδότες της αριστεράς. Δεν καίνε εργαζόμενους στις τράπεζες. Δεν καίνε την Αθήνα κάθε τρεις και λίγο.
Αλλά ίσως η κα Κουναλάκη να διαχωρίζει το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ από αυτή την αριστερά. Είναι όμως ένας διαχωρισμός που για το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει. Το ΚΚΕ με τις ομάδες κρούσης του ΠΑΜΕ επιβάλει την θέληση του όποτε και όπως θέλει. Όποιος αντισταθεί τις τρώει. Ο ΣΥΡΙΖΑ όταν οι συνιστώσες του δεν βιαιοπραγούν εναντίον πολιτικών αντιπάλων, τα μέλη του είναι μάρτυρες υπερασπίσεως τρομοκρατών, βουλευτές του συμμετέχουν σε εκδηλώσεις συμπαράστασης άλλων τρομοκρατών (δείτε Η Δημοκρατία της Σιωπής.) Ταυτόχρονα η εφημερίδα του κόμματος, Αυγή, χωρίς ίχνος ντροπής δημοσιεύει άρθρα που ξεκάθαρα και ανοιχτά επιδοκιμάζουν και παροτρύνουν την βια εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων.
Συνεχίζει η κα Κουναλάκη:
«Από την άλλη, είναι ασέβεια για ένα ιστορικό κόμμα σαν το ΚΚΕ, του οποίου η 94χρονη συμβολή στη νεότερη ελληνική ιστορία έχει αναγνωριστεί διακομματικά μέσα από τη νομιμοποίησή του από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, να συμψηφίζεται με μία ελεεινή συμμορία κοινών εγκληματιών με ναζιστικές ιδεολογικές καταβολές. Η μισή κοινοβουλευτική ομάδα της Χ.Α. ξημεροβραδιάζεται στη ΓΑΔΑ και τα δικαστήρια για καθημερινές βιαιοπραγίες. Στοχοποιεί αδύναμες κοινωνικές ομάδες, συγκροτεί παράνομες αστυνομικές περιπολίες, ξυλοκοπεί και απειλεί, καταλύει δηλαδή κάθε έννοια κράτους δικαίου.»
Πως ακριβώς μπορεί ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ που προσπάθησε δια της βίας να επιβάλει κομμουνισμό στην Ελλάδα, που ακόμα και σήμερα καθαγιάζει τον Στάλιν και τα εγκλήματα του, που ονειρεύεται μια Βόρεια Κορέα στην Mεσόγειο, που δεν αναγνωρίζει το σύνταγμα, που, για να αντιγράψω την κα Κουναλάκη, «συγκροτεί παράνομες αστυνομικές περιπολίες, ξυλοκοπεί και απειλεί, καταλύει δηλαδή κάθε έννοια κράτους δικαίου» να έχει «συμβολή στη νεότερη ελληνική ιστορία»;
Η κα Κουνελάκη απλά επαναλαμβάνει το γνωστό μεταπολιτευτικό τροπάριο της αγιότητας της αριστεράς. Προσφάτως με τον τραμπουκισμό του Κασσιδιάρη είχαμε άλλη μια ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ένα παραλήρημα μεταπολιτευτικής υποκρισίας. Μακάρι οι τρεις νεκροί της Marfin να είχαν την ίδια συμπαράσταση από ΜΜΕ και πολιτικούς όσο οι «κυρίες» Κανέλλη και Δούρου.
Καλό θα ήταν η κα Κουνελάκη να απεμπλακεί από τα σύνδρομα της μεταπολίτευσης. Να αποκτήσει την δική της σκέψη και λόγο. Δεν είναι απαραίτητο να επαναλαμβάνουμε να λάθη των γονέων μας.
Αλλά μια τέτοια αλλαγή πορείας θα είναι δύσκολη για την κα Κουνελάκη. Είναι συνηθισμένη στην αντιγραφή. Έτσι θα εξηγείτε και η λογοκλοπή που διέπραξε από ένα άρθρο της Sarah Boxer. Εδώ η ανάλυση της λογοκλοπής, εδώ το άρθρο της Sarah Boxer και εδώ η αντιγραφή της κας Κουνελάκη. Σε εφημερίδες του εξωτερικού μια τέτοια πράξη θα σήμαινε αυτόματη απόλυση του λογοκλόπου και μια πρωτοσέλιδη συγνώμη προς τους αναγνώστες. Στην έγκριτη και έγκυρη Καθημερινή της μεταπολιτευτικής Ελλάδας η ζωή συνεχίζεται με μια πιο πλήρη αγιοποίηση της αριστεράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου