Στο κείμενο θέσεων για τη διαχείριση της κρίσης που παρουσίασε χθες η κ. Άννα Διαμαντοπούλου προκύπτει ένα πολιτικό και κυρίως ιδεολογικό παράδοξο.
Προτείνει τη λύση μιας προοδευτικής διακυβέρνησης με την συνεργασία της ισχυρής τουλάχιστο δημοσκοπικά Δημοκρατικής Αριστεράς ενώ ταυτόχρονα είναι κάθετη πως η κυβέρνηση συνεργασίας που θα προκύψει θα πρέπει να τηρήσει τα συμφωνηθέντα με τους εταίρους μας.
Στην ουσία προτείνει δηλαδή την συγκυβέρνηση ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος από τη μια και ενός καθαρά αριστερού (έστω με ευρωπαϊκό προσανατολισμό) από την άλλη για να «εφαρμόσουν» ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις και μείωση του δημόσιου τομέα.
Όπως σωστά ανέφερε σήμερα το πρωί στη NET ο μόνιμα αμφιλεγόμενος Μάκης Βορίδης, δεν υπάρχει σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα υπέρ των αποκρατικοποιήσεων, άρα οι σοσιαλδημοκράτες αντιμετωπίζουν μια εσωτερική ιδεολογική αντίφαση στην εφαρμογή ενός προγράμματος μειώσεως ενός κράτους γιατί η σοσιαλδημοκρατία είναι επεκτατική στη πολιτική της. (το απόσπασμα στο βίντεο βρίσκεται στο 15 λεπτό)
Αν και η δεδομένη αποτυχία του μνημονίου είναι βέβαιο πως θα ακυρώσει όποιες διαρθρωτικές αλλαγές θα μπορούσαν να επιφέρουν όσες μεταρρυθμίσεις κατάφερναν να επιτευχθούν, η κ. Διαμαντοπούλου μας προτείνει να εμπιστευτούμε για την εφαρμογή τους , εκείνους που σε αντίθετη περίπτωση από την συμμετοχή τους στη κυβέρνηση θα βρίσκονταν στους δρόμους σε θέση μάχης.
Αυτό είναι μονάχα ένα μικρό δείγμα για να κατανοήσουμε την ποιότητα και τη σοβαρότητα των λύσεων που προτείνουν οι έλληνες σοσιαλδημοκράτες μπροστά στην μεγαλύτερη κρίση στην πρόσφατη ιστορία της χώρας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου