Γράφει ο Κλέαρχος Τσιότσος
Την τελευταία δεκαετία παρατηρείται μία συνεχής αύξηση του ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη με κύριο εκφραστή αυτής της τάσης την Μεγάλη Βρετανία. Όσο αποσαφηνίζεται ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο οποίος παρεκκλίνει σαφώς από τους αρχικούς στόχους και προθέσεις, τόσο δημιουργείται το αίσθημα ότι πρόκειται πλέον περί ενός μοντέλου με μοναδικό σκοπό να συντηρήσει την γραφειοκρατία και τα συμφέροντα της κρατικιστικής ελίτ των Βρυξελλών.
Τα περισσότερα από τα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετείχαν σε αυτήν την ένωση για σαφείς και διακριτούς λόγους. Για την Γερμανία και την Γαλλία η ευρωπαϊκή συνύπαρξη και συνεργασία αποτελούσε ένα μέσο για την επούλωση των πληγών του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ενώ οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης για παράδειγμα συμμετείχαν με σκοπό να αμυνθούν τα συμφέροντα τους απέναντι στο bullying της Ρωσίας. Αντιθέτως όμως, η Μεγάλη Βρετανία εισήλθε διστακτικά και χωρίς μεγάλες προσδοκίες το 1973 σε μία περίοδο οικονομικής δυσφορίας. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν επέλεξε να εμπλακεί σε αυτόν τον βαθμό, κάτι το οποίο συνέβη κυρίως με την πρόφαση της ελεύθερης πρόσβασης στα οφέλη του ελεύθερου εμπορίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρ’όλα αυτά κατέληξε να αποτελεί για πολλά χρόνια έναν από τους βασικούς αιμοδότες που τροφοδοτούν τον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό για δεκαετίες.
Γι’αυτόν τον λόγο σήμερα οι Βρετανοί νιώθουν εγκλωβισμένοι μέσα σε μία ετοιμοθάνατη γραφειοκρατική ένωση για την οποία ποτέ δεν ψήφισαν εάν θέλουν πραγματικά να ενταχθούν, κάτι το οποίο πιθανώς να μην είχαν κάνει ποτέ και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γι’αυτό. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που ήρθαν στην επιφάνεια δίνουν πλέον ένα ασθενές προβάδισμα σε αυτούς που επιθυμούν την παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση (55%) σε σχέση με τους υποστηρικτές του Brexit (45%). Το 63% όμως των Βρετανών θα χαρακτήριζε τον εαυτό του ως ευρωσκεπτικιστή και θα επιθυμούσε είτε την έξοδο, είτε την μείωση της εξουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η βαθύτερη ανάλυση των παραπάνω αποτελεσμάτων θα μας δώσει μία πιο καθαρή εικόνα. Ο ευρωσκεπτικισμός των διαφόρων περιοχών συσχετίζεται εν μέρει με το υψηλότερο εισόδημα. Περιοχές με υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα τάσσονται κυρίως υπέρ του Brexit, ενώ αντιθέτως οι χώρες με χαμηλότερο συγκριτικά κατά κεφαλήν εισόδημα όπως η Σκωτία και η Ουαλία υπέρ της παραμονής.
Το αίσθημα άγνοιας που πλημμυρίζει τους Βρετανούς, αδυνατώντας να εντοπίσουν τα οφέλη που αποκομίζουν συμμετέχοντας στην Ε.Ε εχουν κάνει ακόμη και τους ψυχραιμότερους να αμφισβητούν την αξιοπιστία και την χρησιμότητά της. Η ανικανότητα της Ε.Ε να διαχειριστεί μια κρίση στο εσωτερικό της, ξοδεύοντας παχυλά ποσά για την χρηματοδότηση αποτυχημένων πακέτων δημιουργεί ένα αίσθημα ευφορίας στους υποστηρικτές του Brexit. Με άλλα λόγια τα δάνεια προς πτωχευμένα κράτη όπως της Ελλάδας που δεν έχουν την δυνατότητα να τα αποπληρώσουν καθώς και η εμμονή στον παρεμβατισμό, στην υπερφορολόγηση και στην παροχή χαμηλών επιτοκίων δανεισμού σε αφερέγγυες οικονομίες όπως η Ελληνική επιτάχυνε το πρόβλημα βυθίζοντας μία χώρα στην ύφεση και κάνοντας ακόμα πιο ισχυρά τα επιχειρήματα των ευρωσκεπτικιστών.
Το ζητούμενο εδώ είναι να εξεταστεί κατά πόσο μία πιθανή έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε θα επηρεάσει την οικονομία της. Η Βρετανία θα μπορούσε να διαπραγματευτεί ένα φιλικό διαζύγιο, διατηρώντας όμως παράλληλα ισχυρούς εμπορικούς δεσμούς με τις χώρες της Ε.Ε όπως ακριβώς κάνει πετυχημένα η Νορβηγία και η Ελβετία. Μία μελέτη που διεξήχθη από το “Open Europe” think tank, το οποίο επιθυμεί την ριζική αναμόρφωση της Ε.Ε, διαπίστωσε ότι στο χειρότερο σενάριο όσον αφορά το Brexit η οικονομία της Βρετανίας θα χάσει 2.2% του ΑΕΠ της μέχρι το 2030. Ωστόσο, θα μπορούσε να αυξήσει το ΑΕΠ κατά 1.6% αν διαπραγματευόταν η Βρετανία μία συμφωνία όπως η παραπάνω.
Επίσης η Βρετανία με την αποχώρηση της από την Ε.Ε θα καταφέρει να εξοικονομήσει μεγάλα ποσά που φεύγουν ετησίως από τα κρατικά της ταμεία. Το Ηνωμένο Βασίλειο κατέβαλε £8.9 δις στον προϋπολογισμό της Ε.Ε την χρονιά 2010/11, ποσό εφάμιλλο με το κόστος των επιδομάτων ανεργίας. Επιπλέον θα αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο των συνόρων της και θα είναι σε θέση να ελέγξει ή και να ελαττώσει την ροή μεταναστών από την Ε.Ε η οποία αποτελεί περίπου το 1/3 της συνολικής μετανάστευσης.
Σαν μία από τις παραγωγικότερες οικονομίες της Ευρώπης, παράγει πλούτο ο οποίος εν συνεχεία διανέμεται στις λιγότερο παραγωγικές χώρες όπως η Ελλάδα ή οι χώρες του Νότου. Η μοναδική της σύνδεση πλέον με την Ευρώπη εξαντλείται στην εξασφάλιση από τους δανειστές των αναγκαίων πιστώσεων για να συνεχίσει να λειτουργεί το σοσιαλιστικό ευρωκράτος. Αυτή την στιγμή όμως παρουσιάζεται για την Βρετανία μια εξαιρετική ευκαιρία στο προσεχές δημοψήφισμα για να χαράξουν μία αυτόνομη πορεία και να συμβάλλουν στην πλήρη αποσύνθεση της Ε.Ε. Η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή αλλιώς το όνειρο των εγχώριων μεταρρυθμιστών θα κλονιστεί συθέμελα αν το ερχόμενο καλοκαίρι οι Βρετανοί προκρίνουν την έξοδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου