Ο φαντασιακός ρατσισμός

Έχουμε όμως τώρα ανακαλύψει και τον ‘ρατσισμό’, που χαρακτηρίζει ό,τι δεν μας αρέσει η μας κάνει να αισθανόμαστε σχετικά άβολα. Όπως το ΡωσοΠόντιος, στο οποίο αδυνατώ να καταλάβω που βρίσκεται η προσβολή η ο σχετικός ρατσισμός. Ο εν λόγω στον οποίο αναφέρθηκα είναι γεννημένος στην Γεωργία και πολιτογραφημένος πολίτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οπου και έχει εκλεγεί μάλιστα και στο εθνικό εκεί κοινοβούλιο (Δούμα). Εχει καταγωγή από τον Πόντο και είναι ελληνικής εθνικής ρίζας.

Ουδείς αμφισβήτησε την δηλωμένη ελληνικότητα και το σχετικό του φρόνημα. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί, κατόπιν των παραπάνω, το ΡωσοΠόντιος είναι ενοχλητικό; Μήπως λόγω ελληνικού επωνύμου; Να θυμίσω πως στην Ρωσία υπάρχουν προβεβλημένες προσωπικότητες με επώνυμα ξένα, που ουδέποτε αναφέρονται με εθνικότητα πλην της ρωσικής. Όπως λχ ο επικεφαλής της Γκάζπρομ, Αλεξέι Μίλλερ, ο Γεν Δ/ντής της κρατικής ναυτιλιακής εταιρίας Σοβκομφλότ, Σεργκέι Φράνκ η ο Μιχαήλ Φρήντμαν του γιγαντιαίου ενεργειακού Ομίλου Αλφα, - που ουδέποτε αναφέρονται σαν ‘Γερμανοί’. Κάποιοι ίσως σαν ΡωσοΕβραίοι. Και σε καμία περίπτωση βέβαια οι Ποντιακής καταγωγής συμπολίτες μας δεν αποτελούν αποκλειστικό περιουσιακό στοιχείο της Βόρειας Ελλάδας, Παντού υπαρχουν Πόντιοι. Οχι μόνο στη Θεσ/νίκη. Ποιός έδωσε εξ΄ άλλου το δικαίωμα στον οποιονδήποτε να χωρίζει - με αφορμή το ποδόσφαιρο - τους Ελληνες σε Βόρειους και Νότιους απειλώντας να καταστρέψει το "ποδόσφαιρο των Αθηνών".

Είναι τραγικό λάθος επίσης να χαρακτηρίζεται σαν ρατσισμός η ανησυχία για τα μελλούμενα στην ελληνική κοινωνία από την θεαματική της διάβρωση από την μουσουλμανική πλημμυρίδα. Το μόνο που δείχνει να νοιάζει τους μετέχοντες στον δημόσιο διάλογο είναι η τύχη των "προσφύγων"/μεταναστών και οι συνθήκες διαβίωσής τους. Γράφτηκε πως "τελειώνει η υπομονή των προσφύγων" για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους. Σαν να είχαν επίσημα προσκληθεί και προδόθηκαν οι προσδοκίες τους!! Με ύπουλο τρόπο όμως αποσιωπάται πως συνειδητά επιλέγουν παράνομες κινήσεις. Για να αποφύγουν την όποια καταγραφή και ταυτοποίηση. Γιατί πέφτουν στην θάλασσα και διακινδυνεύουν την ζωή τους και δεν επιλέγουν συνοριακά επίσημα περάσματα όπου και θα ελέγχονταν τα χαρτιά τους - όπως τα σύνορα στον Έβρο λχ? Γιατί συνωστίζονται όλοι στην Ειδομένη, που δεν υπάρχει δρόμος κι επίσημο πέρασμα στα Σκόπια παρά μονάχα η σιδηροδρομική γραμμή; Γιατί ουδείς δεν πηγαίνει στους Ευζώνους, όπου και τα επίσημα σύνορα με την ΠΓΔΜ; Διότι προφανώς επιλέγουν να περάσουν παράνομα, και δίχως έλεγχο χαρτιών και καταγραφή, από τα χωράφια στην γειτονική χώρα ώστε παράνομα να παρεισφρύσουν σε άλλες παραπέρα ευρωπαικές χώρες. Και κάποιοι διαμαρτύρονται όταν χώρες βάζουν εμπόδια στην παράνομη παραβίαση των συνοριακών τους εδαφών. Η Ουγγαρία λχ ύψωσε φράχτες στα χωράφια. Υπάρχουν όμως ανοιχτά 16 σημεία εισόδου. Ουδείς όμως επιλέγει να περάσει από εκεί. Διότι τότε καταγράφεται και αυτόματα ταυτοποιείται στην Ουγγαρία. Συνειδητά λοιπόν όλοι αυτοί επιλέγουν την ταλαιπωρία και τις άθλιες συνθήκες ζωής. Και διαμαρτύρονται εναντίον όσων επιχειρούν να επιβάλουν την νομιμότητα! Που κάποιοι μάλιστα αποκαλούν 'ρατσισμό'... Ήμαρτον με την υποκρισία όσων κόπτονται υπέρ των αδικοπασχόντων 'προσφύγων'-μεταναστών...

Δύο ακόμη σημεία πρέπει να διευκρινισθούν. Γιατί όλοι αυτοί έρχονται στην Ευρώπη και δεν μετακινούνται προ τις εύπορες μουσουλμανικές χώρες της κοντινής τους περιφέρειας; Οχι προς τον Λίβανο, την Ιορδανία και την Αίγυπτο. Που είναι φτωχές και τους έχουν σε στρατόπεδα για να τους μεταφέρουν μετά αλλού - και πάλι στην Ευρώπη; Γιατί ουδείς έχει μεταφερθεί προς την Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, το Κατάρ και τις άλλες χώρες του Κόλπου; Γιατί ουδείς, από τους λεγόμενους ανθρωπιστές, δεν προβληματίζεται με την πραγματικότητα αυτή και δεν ψάχνει τις αιτίες. Αν το θέμα είναι τα κοινωνικά επιδόματα της Ευρώπης τότε δεν μιλάμε για πολιτικούς πρόσφυγες των οποίων κινδυνεύει η ζωή. Αλλά ξεκάθαρα για οικονομικούς μετανάστες που επιλέγουν χώρες για την καλύτερη και πιό προσοδοφόρα μετακίνησή τους. Ούτε και ευσταθεί το επιχείρημα πως εκεί δεν τους δέχονται. Διότι ούτε και με την Ευρώπη υπάρχει κάποια συμφωνία. Κι εδώ αυθαίρετα έρχονται. Kι έχουν μάλιστα και απαιτήσεις. Γιατί δεν κάνουν το ίδιο και με τις Αραβικές χώρες του Κόλπoυ;

Γιατί αυξήθηκαν από το 2015 τα προσφυγικά ρεύματα; O εμφύλιος στην Συρία και το Ιράκ ξέσπασε κοντά στο 2011. Από τα μέσα όμως του 2015 τα 'προσφυγικά' ρεύματα κοντά 50πλασιάσθηκαν. Γιατί; Το επιχείρημα πως για αυτό φταίει η κυρα-Τασία δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Τον Φεβρουάριο του 2015 ο ηγέτης του Ισλαμικού Χαλιφάτου Αλ Μπαγκντατί δήλωσε πως σε λίγους μήνες επρόκειτο να πλημμυρίσει την Δύση με εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Ώστε να υπονομεύσει τις άπιστες κοινωνίες από μέσα. Είναι τυχαία η συγκυρία; Και πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί;

Πολλά από αυτά που συμβαίνουν πνίγονται μέσα σε μια απίστευτη ομίχλη πολιτικής ορθότητας και σχεδόν βίαιης υποκρισίας. Λαλίστατοι και προβεβλημένοι παράγοντες των ΜΜΕ και της οπτικοακουστικής τέχνης εκδηλώνουν τον αποτροπιασμό και την θλίψη τους για την κακή μοίρα των μεταναστών. Στηλιτεύοντας στάσεις που δεν συμπάσχουν με την δοκιμασία που υφίστανται οι μετανάστες και δεν εκδηλώνουν ανοιχτά την συμπαράστασή τους σ’ αυτούς. Μόνο που στη συνέχεια όλοι αυτοί αποτραβιούνται συνήθως στην πολυτέλεια της ιδιωτικής τους ζωής αφήνοντας τους υπόλοιπους απλούς πολίτες στην καθημερινότητα της μιζέριας μιας ζωής δίπλα η και μαζί, κυρίως στην επαρχία η σε υποβαθμισμένες γειτονιές των μεγάλων πόλεων, με τους κακότυχους μετανάστες. Πού βρίσκεται σήμερα η Σούζαν Σάραντον; Θα θυμάται αύριο στο σπίτι της στο Μπέβερλυ Χιλλς τα παιδάκια που χάιδευε στο λιμάνι του Πειραιά η Αντζελίνα Τζολί; Ο Τζούντ Λώ, η Μπομ Κάρτερ και ο Μπένεντικτ Κούμπερμπατς κατηγορήθηκαν, μαζί με άλλους, από Αγγλικές εφημερίδες πως χύνουν δάκρυα για τους πρόσφυγες, ενώ στις αριστοκρατικές γειτονιές του Λονδίνου, και όχι μόνο, που ζούν σπάνια αντικρίζουν μετανάστες από την Συρία, το Ιράκ , την Ερυθραία η το Αφγανιστάν.

Το ίδιο ισχύει βέβαια και για δικούς μας τηλεοπτικούς και άλλους αστέρες που ζώστηκαν με σωσίβια για συμπαράσταση στους εγκλωβισμένους στην Ειδομένη. Παραβλέποντας βέβαια το κοινωνικό πρόβλημα της ανθρώπινης πλημμυρίδας που θα γεμίσει την Ελλάδα με απρόσκλητους μουσουλμάνους. Ένα διάλειμμα αργότερα σε μοδάτα Αθηναικά στέκια σκεπάζει, για όλους αυτούς, τις όποιες έγνοιες για την αδιαφορία τους σχετικά με το ορατό ανησυχητικό κοινωνικό μας μέλλον.

Επιλεκτικές λοιπόν ευαισθησίες που υπακούουν σε φανερές σκοπιμότητες υπονομεύουν τον ελεύθερο δημοκρατικό διάλογο καλλιεργώντας αντιθέσεις κι εντάσεις που προφανέστατα έχουν άλλους στόχους".